��������оط���ʹ�����ѧ���š ��ô���ʹ��Ӥѭ����ռ��Ѻ����繨ӹǹ�ҡ㹻Ѩ�غѹ ��оط���ʹҹѺ�������ʹҷ����������������ѹ�Ѻ�ͧ �ͧ�ҡ��ʹҾ���������ç������ٻ�ͧ��ʹ��Թ�� ��оط���ʹ��غѵԢ����š����� �� �ա��ط��ѡ�Ҫ (�ط��ѡ�Ҫ������Ѻ � �Ѵ�ҡ�շ���оط�����ʴ稴Ѻ�ѹ���ԹԾ�ҹ) 㹴Թᴹ���ٷ�ջ���㹻Ѩ�غѹ���� ������Թ��� ����� ⴴ�����������ѹ����оط���ҷç�ʴ�����ȹ���ǡ�ѭ��Ѥ���� ��觵ç�Ѻ�ѹ�� �������� (��� �� ����� �) �ҡ�ѹ����繵��� ��оط�������ʴ稨��ԡ�͡�����оط���ʹ�价��Ǫ��ٷ�ջ ��������á���ͧ���ʴ��͡��Ἶ��ͧ������ ���������ǡ�ҡ��� �����ط���ǡ�͡�����оط���ʹҴ��� ������оط���ʹ��դ�����ԭ������ͧ���������㹪��ٷ�ջ���ҧ�Ǵ���� ��Ǫ��ٷ�ջ�ҡѹ�з���ѷ����������ѹ�ҹѺ�������������ѷ��㹾�оط���ʹ��ҡ��� ���ӴѺ ����;�����������ط�����ʴ稴Ѻ�ѹ���ԹԾ�ҹ���� ����һ���ҳ�ط�ȵ���ɷ�� � ��������ȡ����Ҫ��黡��ͧ������Թ�������¹�� �դ�����ѷ����������㹾�оط���ʹ��ҡ ���ͧ����ç�������ػ������·ç�Ѵ����ա���ѧ��¹Ҿ���ûԮ����駷�� � ���㹻� �.�.��� � �Ѵ��ȡ���� ��ûү�պص� ������ (�Ѩ�غѹ��� ���ͧ�ѵ�� ���ͧ��ǧ�ͧ�Ѱ�����) �ç���Ҹ�Ҿ���������պصõ�������繻�иҹ ��ѧ�ҡ�ѧ��¹����¡�ͧ��и����Թ������������� ����������պصõ������ ��Ѵ��о�и����ٵ�͡�� � ���������任�С�Ⱦ�оط���ʹ�㹴Թᴹ��ҧ� �ѧ��� ��·�� � �վ���Ѫ�ѹ�ԡ��������˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ��鹡������ ��� �Ѱᤪ������ ������Թ��»Ѩ�غѹ �����鹤ѹ���� 㹻Ѩ�غѹ ��� �Ѱ�ѭ�һ ��駢ͧ������Թ�����л���Ȼҡ�ʶҹ ��·�� 2 ����������� �����˹�Ҥ��������оط���ʹ������������,�Ѩ�غѹ ���� �Ѱ��������дԹᴹᶺ���������⤸����� �������㹵�������Թ��� ��·�� 3 ����ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ǹ���ջ���� 㹻Ѩ�غѹ���� �Թᴹ�ҧ���ѹ����§��ͧ������Թ��� ��·�� 4 ��и����ѡ�Ե��� ���;���¹������ѡ�Ե��� (������㨡ѹ����繽��觤��á㹪ҵԡ�ա�������ҺǪ㹾�оط���ʹ�)�����˹�Ҥ��������оط���ʹ� � ͻ�ѹ�������Ѩ�غѹ�ѹ��ɰҹ��Ҥ�ʹԹᴹᶺ��·�����������ͧ������ ��·�� 5 �����Ҹ����ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ��������ɮ�� �Ѩ�غѹ ���� �Ѱ�����ɮ��ͧ������Թ��� ��·�� 6 �������ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� �����¡�ҧ �Ѩ�غѹ���� �Թᴹ����繻���������ҹ��е�á� ��·�� 7 ����Ѫ������ ��������¤�� ��;�С��ʻ⤵���� �����š����� ��зع���������� ��о������� ������оط���ʹ� � �Թᴹᶺ����������� �ѹ��ɰҹ��� ��� ������� ��·�� 8 ����ʳ��� ��о���ص����� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � �Թᴹ����ó���� ��觻Ѩ�غѹ��� �����㹤Һ��ط��Թչ �� ���� �� ��� ��� �繵� ��·�� 9 �����Թ���� (���ʾ�������ȡ����Ҫ) ��������¤�� ��;����ԯ���� ����ط������ ����������� ��о���ѷ������� ������оط���ʹ� � �ѧ�ҷ�ջ ��Ѫ���¢ͧ��������ҹ����µ���� ��ѵ��������ѧ�ҷ�ջ �Ѩ�غѹ ��� ���������ѧ�� �Ѩ�غѹ��������оط���ʹ�������ȵ�ҧ� �մѧ��� สาระสำคัญ/ความคิดรวมยอดการเผยแผ่ศาสนาเข้าสู่สังคมต่าง ๆ ทำให้ผู้คนได้เรียนรู้หลักคำสอนและข้อปฏิบัติของศาสนา ช่วยให้มีหลักในการดำเนินชีวิต และเป็นส่วนทำให้สังคมดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคง ตัวชี้วัด/จุดประสงค์การเรียนรู้ตัวชี้วัด ส1.1 ม.1/1 อธิบายการเผยแผ่พระพุทธศาสนา หรือศาสนาที่ตนนับถือสู่ประเทศไทย จุดประสงค์การเรียนรู้ ด้านความรู้ 1. อธิบายวิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศไทยในแต่ละยุคได้ถูกต้องตามลำดับเวลา ด้านทักษะและกระบวนการ 2. วิเคราะห์อิทธิพลของศาสนาพุทธที่มีต่อประเทศไทยได้อย่างมีเหตุผล ด้านคุณลักษณะ 3. บอกความสำคัญของการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศไทยได้อย่างถูกต้อง การเผยแผ่พระัพุทธศาสนาเข้าสู่ประเทศไทย ( สัุงคม ม.1 ) พระพุทธศาสนาที่เผยแผ่เข้าสู่ประเทศไทยในแต่ละอาณาจักรมีการนับถือที่แตกต่างกันออกไป เช่น อาณาจักรตามพรลิงค์และอาณาจักรศรีวิชัย นับถือนิกายมหายาน ส่วนอาณาจักรทวาราวดี อาณาจักรพุกาม และอาณาจักรหริภุญไชย นับถือนิกายเถรวาท สำหรับการนับถือพระพุทธศาสนาของคนไทย ไม่สามารถระบุให้ชัดเจน แต่ยึดถือเอาอาณาจักรสุโขทัยเป็นจุดเริ่มต้นในการศึกษา ดังนี้ 1) อาณาจักรสุโขทัย 2) สมัยอาณาจักรล้านนา เมื่อ พ.ศ. 1913 พระเจ้ากือนาแห่งอาณาจักรล้านนา ได้ส่งพระราชทูตมาอาราธนาพระสังฆราชสุมนเถร จากพญาลิไทยแห่งกรุงสุโขทัยขึ้นไปยังล้านนา ซึ่งเป็นการเริ่มต้นพระพุทธศาสนาแบบลังกาวงศ์ ในล้านนา ต่อมาในรัชกาลพระเจ้าติโลกราช ได้อุปถัมภ์ให้มีการทำสังคายนาครั้งที่ 8 ที่วัดโพธารามหรือวัดเจ็ดยอด และในรัชกาลพระเมืองแก้ว (พ.ศ.2038-2068) เป็นยุครุ่งเรืองของวรรณคดีพระพุทธศาสนา มีพระสงฆ์เป็นนักปราชญ์คัมภีร์ภาษาบาลีจำนวนมาก เช่น พระสิริมังคลาจารย์ แต่งหนังสือเรื่อง มังคลัตถทีปนี เวสสันตรทีปนี จักรวาฬทีปนี และสังขยาปกาสฎีกา พระรัตนปัญญาแต่งหนังสือเรื่อง วชิรสารัตถสังคห และชินกาลมาลีปกรณ์ เป็นต้น 3) สมัยอาณาจักรอยุธยา ในสมัยอยุธยาได้รับอิทธิพลการนับถือพระพุทธศาสนานิกายเถรวาทอย่างลังกาวงศ์ จากอาณาจักรสุโขทัย ในสมัยนี้ได้มีการแต่งหนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา เช่น มหาชาติคำหลวง กาพย์มหาชาติ นันโทปนันทสูตร พระมาลัยคำหลวง ปุณโณวาทคำฉันท์ เป็นต้น ใน พ.ศ. 2296 พระพุทธศาสนาในประเทศลังกาขาดพระภิกษุที่จะสืบศาสนา กษัตริย์ลังกาจึงส่งคณะทูตมาขอพระสงฆ์ไทยไปทำการอุปสมบทให้แก่ชาวลังกา พระเจ้าบรมโกศ ได้ส่งพระอุบาลีและพระอริยมุนี พร้อมด้วยคณะสงฆ์อีก 15 รูป เดินทางไปยังลังกาและได้ช่วยกันวางรากฐานและประดิษฐานพระพุทธศาสนาในลังกาจนมั่นคงเป็นปึกแผ่น ทำให้เกิดนิกายที่เรียกว่า “อุบาลีวงศ์หรือสยามวงศ์” ขึ้นที่ลังกา 4) สมัยอาณาจักรธนบุรี หลังจากที่พระเจ้าตากสินมหาราช ได้ทรงสถาปนากรุงธนบุรีแล้ว ก็ได้ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาซึ่งเสื่อมโทรมไปหลังจากได้รับผลกระทบจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 แก่พม่า จึงได้อาราธนาพระสงฆ์ที่กระจัดกระจายจากภัยสงครามมาประจำอยู่ในพระอารามต่าง ๆ และได้โปรดเกล้าฯ ให้สืบหาพระสงฆ์ที่ทรงคุณธรรมจากทั่วประเทศให้ไปประชุมที่วัดบางหว้าใหญ่ (วัดระฆังโฆษิตารามในปัจจุบัน) เพื่อทำการคัดเลือกพระสงฆ์ที่ทรงคุณสมบัติขึ้นเป็นสมเด็จพระสังฆราช ซึ่งที่ประชุมได้ลงมติเลือกพระอาจารย์ศรี วัดประดู่ กรุงศรีอยุธยา เป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์แรกของกรุงธนบุรี เพื่อให้ทรงเป็นผู้รับผิดชอบในการฟื้นฟูบูรณะพระพุทธศาสนา ให้กลับคืนสู่ความรุ่งเรืองดังเดิม 5) สมัยอาณาจักรรัตนโกสินทร์ กษัตริย์ราชวงศ์จักรีทุกพระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์พระพุทธศาสนา เช่น รัชกาลที่ 1 ทรงสร้างวัดพระศรีรัตนศาสดาราม วัดสุทัศน์เทพวราราม รัชกาลที่ 2 ทรงเปลี่ยนแปลงการศึกษาภาษาบาลีของพระภิกษุสงฆ์ให้มีคุณภาพมากขึ้น รัชกาลที่ 4 ทรงก่อตั้งคณะสงฆ์ธรรมยุตนิกาย สมัยที่พระองค์ทรงผนวชอยู่ รัชกาลที่ 5 ได้ทรงก่อตั้งมหาวิทยาลัยสงฆ์ 2 แห่งคือ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ที่วัดมหาธาตุยุวราชรังคสฤกติ และมหามกุฏราชวิทยาลัย ที่วัดบวรนิเวศน์วิหาร รัชกาลที่ 6 ทรงพระราชนิพนธ์หนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา เช่น เทศนาเสือป่า พระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไร และทรงยกเลิกการใช้รัตนโกสินทร์ศก (ร.ศ.) เปลี่ยนมา ใช้ พุทธศักราช (พ.ศ.) แทน รัชกาลที่ 7 โปรดเกล้าให้จัดพิมพ์ “พระไตรปิฎกสยามรัฐ” รัชกาลที่ 8 มีการออกพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ฉบับใหม่ (ฉบับ พ.ศ. 2484) และ รัชกาลที่ 9 ได้ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาไว้มากมาย เช่น จัดตั้งโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ประกาศใช้พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 ส่งคณะสงฆ์ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ทั่วโลก เป็นต้น ขอบคุณข้อมูลจาก : MCU.AC.TH |