ธรรมในข้อใดที่ช่วยทำให้เกิดประโยชน์สุขและสันติภาพในสังคม

������������ѹ���ҧ�ѹ���آ
����������Тͺࢵ�ͧ������������ѹ
������������ѹ���ҧ�ѹ���آ ���¶֧ ��÷�������������������ѹ���ѧ�� ����ö��ԺѵԵ����ࡳ�������������ѹ��ٻ�ͧ������º���͡����� ����դس���� ���¸���㹡�ê�����������͡�šѹ �������ǹ�����Ԩ������ҧ �
�ͧ�ѧ�� �� �������ǹ����㹡Ԩ����������ͧ��û���ͧ �������ǹ����㹡�ä�����ͧ�Է������ª� ��С�û�ԺѵԵ���س�����ͧ������������ѹ�����ѡ��ʹҷ�赹�ͧ�Ѻ��� �з�����ЪҪ�����ö���������ѹ���ҧ�ѹ���آ
�س�����ͧ������������ѹ�����ѡ��ʹҷ��ؤ�ŹѺ���
��ѡ��������鹡�����������ѹ���ҧ�ѹ�Ԣͧ��ʹҵ�ҧ �
��оط���ʹ�
��оط���ʹ� ����ѡ��������Ӥѭ��������������ط���ʹԡ���繤��ѡ�ѹ�� �ѡ��������� �չ�����ͺ�������� ������ҡ�سҵ�͡ѹ ����
1) �ѧ���ѵ�� 4 ���¶֧ ��ѡ��������Ѻʧ����������������ͧ�ִ�˹���ǹ��㨢ͧ����ѧ��������������ѹ
���ҧ�դ����آ ����
(1) �ҹ ��� ������ �觻ѹ ������� ������
(2) ����Ҩ� ��� ��á�����Ҩ����Ҿ ��͹��ҹ
(3) �ѵ������ ��� ��á�зӵ�����繻���ª���͵��ͧ��м�����
(4) ��ҹѵ��� ��� ����ҧ���������� ���͵� ���ͻ���
2) ��������� 4 ���¶֧ ������Ш�㨷�������繾�������������ʹ��¾���㹷ҧ��Ժѵ� ���¶֧
�س�����ͧ����˭� ��觵�ͧ�ջ�Ш�������ʹ���� �� 4 ��С�� �ѧ���
(1) ����� ��� �������ö�Ҵյ�ͼ����� ���ö�����������դ����آ
(2) ��س� ��� ����ʧ��� �դ������ö�Ҫ��¼����������ѵ������ʺ�����ء�� ���鹷ء��
(3) �طԵ� ��� �����Թ������ͼ��������
(4) ��ມ�� ��� �����ҧ�� ���ͤ�������֡�繡�ҧ � ����� ���������������繼����蹻��ʺ�����آ
���ͤ����ء��
3) �ѻ�����ʸ��� 7 ���¶֧ ��ѡ�����ͧ���� ������ѡ�����ͧ�ѵ����� 7 ��С�� ����
(1) ����ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ�˵�
(2) �ѵ�ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ��
(3) �ѵ�ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ��
(4) �ѵ�ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ����ҳ
(5) ���ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ�������
(6) ����ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ��Ժѵ� ��û�Ѻ�������䢵�����������
(7) �ؤ��ѭ�ص� ��� �����繼�����ѡ��ԺѵԵ������������Ѻ�ؤ�ū���դ���ᵡ��ҧ�ѹ
��ʹ�������
��ѡ�������ʹ������� ��������������Ժѵ����ҧ��觤�Ѵ �������ء���դ������㹢�ͻ�ԺѵԷҧ��ʹ����ҧ�� �ա�������������ҧ���͡�Ҿ
��ѡ���͹�Ӥѭ�����������ç���ҧ�Ӥѭ 2 ��С�ä����ѡ��ѷ�������ѡ��Ժѵ� ����
1) ��ѡ��ѷ�� 6 ��С��
(1) ��ѷ������������ �դ����������������������§ͧ������
(2) ��ѷ���෾�����������Ƿٵ
(3) ��ѷ��㹾�Ф����������ҹ
(4) ��ѷ�ҵ����ʹ�ٵ
(5) ��ѷ����ѹ����ش�š
(6) ��ѷ�ҵ�͡����ǡ�ó�ͧ���������
2) ��ѡ��ԺѵԵ����ѷ�� 5 ��С�� ����
(1) ��û�ԭҳ�� ���¶֧ ��û�ԭҳ�����¤�������������ѷ�ҵ�������������з�ҹ
����������Ѵ �����ʹ�ٵ�ͧ���������
(2) ��ù�ҫ ���¶֧ ����ʴ�������þ��;����ҷ�駡�� �Ҩ� �
(3) ��ú�ԨҤ�Сҵ ���¶֧ ��è��·ҹ�ҡ����շ�Ѿ���Թ ��������Է����Ѻ�Сҵ�� ��͹Ҷ� ���Ѵʹ ��м������Ѻ������
(4) ��ö�����ʹ ���¶֧ �������鹨ҡ��ú���������� ��� �С���ʵ�ҧ � ������ʧ�
��ԺѵԵ�����ʧ�ҷԵ���鹨��ʧ�ҷԵ���Ѻ�ͺ��� ��ѧ�ҡ��鹨֧�������黡�Ե�ʹ�׹
��ö�����ʹ�·���� ���¡��� ���ͺǪ�
(5) ��÷ӾԸ��Ѩ�� ��� ����Թ�ҧ��ʴ��ح��蹤��������
��ʹҤ��ʵ�
��ʹҤ��ʵ�����ѡ��������������������ʵ���ʹԡ���ըԵ����� �դ����ѡ���͹����������͹�ѡ����ͧ
1) �ѭ�ѵ� 10 ��С��
(1) �����վ�������蹹͡�ҡ���
(2) ���ҷ��ٻ��þ����Ѻ�����͡�Һ����ٻ����ҹ��
(3) �������¾�й���ͧ��������������˵�
(4) ������ѹ�ҷԵ�����ѹ�ѡ����Է���
(5) ���Ѻ��ͺԴ���ô�
(6) ���Ҧ�Ҥ�
(7) ���ҼԴ����dz�
(8) �����ѡ��Ѿ��
(9) ���ҤԴ�Ԫͺ
(10) ����������㴢ͧ������
2) ��ѡ�ҳҨѡþ����� �ҳҨѡþ��������ҳҨѡ÷����������آ ���ҳҨѡ���觤����ѡ���ҧ���ԧ
3) ��ѡ���͹����Ӥѭ��� �
1) ��ѡ����͡ҹ��Ҿ ����
(1) ���������;�кԴ�
(2) ����«����;�кص�
(3) ��ШԵ���ʹǧ�ԭ�ҳ�ѹ����ط���ͧ�����ҷ�����
2) ��ѡ�����ѡ ��ʹҤ��ʵ�������������ʹ���觤����ѡ ����«٤��ʵ�ç�͹����ѡ
���͹ ����������͹�ѡ����ͧ ����ѡ����з���ѵ��
��ʹҾ������ - �Թ��
��ѡ��������Ӥѭ�ͧ��ʹҾ������ � �Թ��
1) ��ѡ���� 10 ��С�� ���¡��� �Թ�ٸ��� ����
(1) �ĵ� ���� ������蹤� ���������ҭ ������þ������������ ����ª���������ʧ��
(2) ���� ���� ����ʹ�� ����ʹ���� ����դ����ҡ���þ�����
(3) ��� ���� ����ЧѺ� ��â���Ե� ���������������������
(4) ������ ���� �������ѡ���� �����á���
(5) ��Ҩ� ���� ��������ط��� ��÷ӵ�������ط����駷ҧ��ҧ�����ШԵ�
(6) �Թ���¹Ԥ��� ���� ����ЧѺ�Թ����� 10 ��С�� ��� �������Ǩ��Ǩ�ͺ���ͧ�����������
�Թ������� 10 ����ҹ�����Ѻ��ú������������㹷ҧ���١������������ �ش���ʧ����
����ͧ������������ ������Թ���������Ҩ��Թ�������ѡ��
(7) �� ���� �ѭ�� ʵ� �����Դ ��� �դ�������������㹢�������������ླ� ����� �ѧ�� ���
�Ѳ�����
(8) �Է�� ���� �������ҧ��Ѫ�� ��� �դ�������֡���
(9) �ѵ�� ���� ������ԧ ��������ѹ����ط��� ����դ�����ԧ����ѹ
(10) �⡸� ���� ��������ø ����բѹ�� ����ʹ�� ������Ѩ�� ����ʧ��ʧ���� ��蹤�� ��Ҫ��
�����ø ���¤�������ø ����Ҧҵ������µ����
�ѧ�������ѧ������ЪҪ��������Ҿ㹡�����͡�Ѻ�����ʹ� ���͹�ҧ��ʹ�����ѡ���������㹡��
��ç���Ե ���¾Ѳ���ѧ���������ö���������ѹ���ҧ�ѹ���آ �դ�����ʹ��� ���зء���͹�ըش����������ǡѹ���
��ͧ������Ӥ����� ����鹪�����зӨԵ�������ط��� �����������ѡ ������������͡�šѹ �դ���ʹ��ʹ����
���������Ҥ���� �ѡ�ѹ�ѹ����ͧ �������Ѻ�����ʹ����Ե÷��յ�͡ѹ�����ӹ֧�֧���ͪҵ� �������Դ�ѹ���آ����ѧ����е���š

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ธรรมในข้อใดที่ช่วยทำให้เกิดประโยชน์สุขและสันติภาพในสังคม

ข้อ 1 หลัก "ปฏิจจสมุปทา" มีความสอดคล้องกับหลักความจริงทางวิทยาศาสตร์ตามทฤษฎีสัมพันธภาพอย่างไร จงอธิบาย

ปฏิจจสมุปบาท เป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้นด้วยดี คือเป็นไปตามลำดับโดยอาศัยปัจจั หมายถึง สภาพธรรมที่เป็นเหตุเป็นผลที่ทำให้เกิดสังสารวัฏฏ์ เป็นการแสดงเรื่องของปัจจัย (เหตุ) และปัจจยุบบัน (ผล)

ปฏิจจสมุปบาทมีองค์ ๑๒ คือ ...

๑. อวิชชา ๒. สังขาร ๓. วิญญาณ ๔. นามรูป

๕. สฬายตนะ ๖. ผัสสะ ๗. เวทนา ๘. ตัณหา

๙. อุปาทาน ๑๐. ภพ ๑๑. ชาติ ๑๒. ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ

ซึ่งเราจะต้องแยกระหว่าง ความจริงที่เป็นสัจจะ ที่เป็น ปฏิจจสมุปบาท กับ หลักวิทยาศาสตร์ที่เป็นความคิดนึก ที่ได้ประจักษ์ด้วยพระปัญญา เพราะฉะนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องกันเลย เพราะ ไม่ใช่สัจจะ ความจริง เพราะ วิทยาศาสตร์ ไม่ได้แสดงถึงสภาพธรรมที่ไม่ใช่เรา แต่ ยังมีการยึดถือว่าเป็นเรา มีสิ่งต่างๆ มีโลก จักรวาล แต่ปฏิจจสมุปบาท แสดงว่ามีแต่ธรรมที่เป็น จิต เจตสิก รูป เกิดขึ้นและดับไป ไม่มีจักรวาล สัตว์ บุคคล ครับ ซึ่งตรงข้ามกับหลักทฤษฎีของวิทยาศาสตร์ทุกทฤษฎีอย่างสิ้นเชิง

ข้อ 2 การใช้หลักเหตุปัจจัยมีความสัมพันธ์กับวิธีการเเก้ปํญหาอย่างไร จงอธิบายเเละยกตัวอย่าง

การเข้าใจความจริงว่าสภาพธรรมเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา เพราะ มีแต่ธรรมเป็นไป ย่อมทำให้เกิดปัญญาความเข้าใจถูกว่า ไม่มีใครที่จะไปบังคับบัญชาได้ เป็นแต่ธรรมที่เป็นไปตามเหตุปัจจัย เมื่อเข้าใจเช่นนี้ เมื่อคิดถูก เห็นถูก ก็มีการดำเนินชีวิตประจำวันด้วยความเห็นถูก ไม่โทษใคร เพราะ รู้ว่าเป็นไปตามเหตุปัจจัย โกรธก็น้อยลง กุศลก็เกิดขึ้น เช่น เห็นคนอื่นทำผิด ทำไม่ดีกับใคร หรือ แม้กับเรา ก็เข้าใจว่าเป็นไปตามเหตุปัจจัย คือ เมื่อมีอกุศล ก็ต้องเกิดอกุศล จึงไม่โทษ ไม่โกรธคนที่ทำไม่ดีด้วย ครับ นี่ก็เป็นตัวอย่างหนึ่ง

ข้อ 3 เหตุใดจึงกล่าวว่าความไม่ประมาทคือหัวใจของพระพุทธศาสนา

ก่อนอื่นก็ต้องเข้าใจคำว่าประมาท และ ไม่ประมาท ให้ถูกต้องว่า คืออะไร ก่อนครับ ความประมาท คือ ขณะที่ไม่มีสติ ซึ่งสติ เป็นสภาพธรรมฝ่ายดี ขณะที่ไม่มีสติ ที่ชื่อว่า

ความประมาท หมายถึง ขณะที่เป็นอกุศล ดังนั้น ขณะใดก็ตาม ที่เป็นอกุศลจิต ไม่ว่าจะมาก หรือ น้อย ชื่อว่าประมาทแล้วในขณะนั้นครับ

ความไม่ประมาท หมายถึง ขณะที่มีสติ เป็นกุศลจิต ดังนั้น ขณะใดที่เป็นกุศลจิต ไม่ว่าจะเป็นกุศลจิตขั้นใด ไม่ว่าจะเป็นกุศลขั้นทาน ศีล ภาวนา ขณะนั้นชื่อว่า ไม่ประมาท เพราะมีสติ อยู่โดยไม่ปราศจากสติในขณะนั้น ดังนั้น ความประมาท จึงไม่ใช่ความหมายทางโลก ที่ทำอะไรด้วยความประมาท ข้ามถนน ไม่ดู ก็กล่าวว่าประมาท นั่นไม่ใช่ความหมายของความประมาทที่ถูกต้อง ครับ

ดังนั้น ความประมาท แสดงถึง โดยนัยว่า การไม่ทำกิจการงานให้เหมาะสม ไม่ทำหน้าที่ให้สมควร เช่น พระราชา ไม่ทำหน้าที่ให้สมควร บุตร ไม่ทำหน้าที่อันสมควร ก็ชื่อว่าประมาท ประมาท เพราะ มีอกุศลจิตเป็นมูล ถ้าไม่มีอกุศล ก็จะไม่ทำหน้าที่ที่ไม่ดี แต่ถ้ากุศลเกิด ไม่ประมาทย่อมมีสติ ย่อมรู้สิ่งที่ควรทำ และ กระทำสิ่งที่สมควร ซึ่งความไม่ประมาท เป็น กุศลที่ใหญ่ เปรียบเหมือนรอยเท้าช้าง ที่ใหญ่กว่ารอยเท้าอื่น ความไม่ประมาท คือ การมีสติ กุศลทุกอย่าง ก็ย่อมรวมลงที่การมีสติ ครับ

ข้อ 4 เหตุใดจึงกล่าวว่า "พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่มุ่งประโยชน์สุขเเละสันติภาพเเก่บุคคล สังคมเเละโลก" จงอธิบาย

โลกวุ่นวาย สังคมวุ่นวาย เพราะ กิเลส เพราะสภาพธรรมที่ไมดี ซึ่งก็เป็นโลกของแต่ละคน ที่มากไปด้วยกิเลส เมื่อมีกิเลสมาก ก็แสดงออกมาทางกาย วาจา ก็ทำให้โลกไม่สงบสุข เพราะ ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะกาย วาจาของแต่ละคนที่แสดงออกมาตามกำลังกิเลส เพราะฉะนั้นปัญหามากจากกิเลสที่ทำให้วุ่นวาย ไม่สงบ ไม่สันติ สิ่งที่เป็นสันติ คือ การไม่มีกิเลส เพราะฉะนั้น การอบรมหนทางที่ถูกที่สามารถดับกิเลสได้ คือ พุทธ ที่เป็นปัญญา อันเกิดจาการฟังศึกษาพระธรรมในพระพุทธศาสนา ย่อมทำให้ดับกิเลสได้ในที่สุด เมื่อแต่ละหนึ่ง กิเลสลดลง เพราะมีปัญญา โลกก็วุ่นวายน้อยลง ตามกำลังกิเลสที่ลดลง และ ถึงความสันติที่ใจแต่ละคนได้ เมื่อดับกิเลสได้ในที่สุด นี่คือ พระพุทธศานาเป็นศาสนาที่มุ่งประโยชน์กับสังคม รอบข้าง โดยเริ่มจากตนเองเป็นสำคัญที่จะมีสันติสุขด้วยละกิเลส มีปัญญา ครับ

ข้อ 5 มีหลักความเชื่อทางศาสนาพุทธข้อใดบ้างที่สามารถนำไปใช้เพื่อก่อให้เกิดสันติภาพในสังคม จงยกตัวอย่างมา

สันติ ความสงบสุขจะมีไม่ได้ ถ้าใจแต่ละคนไม่มีสันติ ไม่มีความสงบสุขจากกิเลส และ กิเลสก็สะสมมามาก จะทำให้สังคมสงบสุขคงเป็นไปไม่ได้ แต่จะต้องค่อยๆ เริ่มจากตนเอง ซึ่งกว่าจะละกิเลสได้ต้องใช้ระยะเวลายาวนาน เพราะฉะนั้น ความวุ่นวายที่เกิดจากกิเลส ไม่ใช่การจะนำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มาใช้แล้วจะหายทันที เปรียบเหมือนคนที่ป่วยโรคร้ายแรงเรื้อแรง จะนำยาเพียงเม็ดเดียวมาใช้ให้หายคงเป็นไปไม่ได้ นอกเสียจาก ค่อยๆ ทานยาอย่างยาวนาน ก็จะค่อยๆ ทำให้โรคบรรเทาได้ทีละน้อย ฉันใด สังคมจะดีขึ้นก็เริ่มจากตนเอง ทานยาคือการฟัง ศึกษาพระรรมทุกส่วน ไม่ใช่ส่วนใดส่วนหนึ่ง ก็จะค่อยๆ ทำให้สงบสุข คือ เริ่มจากตนเองได้ ครับ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญ คือ เมื่ออ่านพระธรรมบทใดแล้ว ไม่ใช่จะทำ ไม่ใช่จะละความชั่ว โดยไม่มีปัญญา แต่ต้องศึกษาอบรมอย่างยาวนาน ครับ

ข้อ 6 ความสันโดษตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา มีความสอดคล้องกับเเนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงหรือไม่ อย่างไร จงอธิบาย

ความพอใจในของของตน ของที่มีอยู่ ในความสันโดษ ความพอใจนั้น เป็นกุศลธรรม ไม่เป็นอกุศลที่เป็นความพอใจที่เป็นโลภะ ติดข้อง เพราะขณะนั้น ไม่มีความปรารถนาในสิ่งอื่นเพิ่มเติม ขณะจิตที่ไม่ปรารถนาสิ่งอื่น ขณะนั้นไม่ติดข้อง ไม่มีโลภะ จึงบัญญัติว่า มีความพอใจในของของตนด้วยอรรถว่า ไม่ติดข้องในสิ่งอื่นเพิ่มเติม ปรารถนาเพิ่มเติมครับ และ ความพอใจโดยชอบ ที่ว่าโดยชอบ เพราะ ไม่หวั่นไหว ในสิ่งที่ดี หรือ ไม่ดี เมื่อผู้อื่นจะให้สิ่งที่ประณีต ไม่ประณีต ก็ไม่หวั่นไหว ขณะนั้นก็เป็นจิตที่ดี จึงชื่อว่าพอใจโดยชอบด้วยจิตที่ดี ไม่ใช่พอใจด้วยโลภะที่เป็นอกุศล ครับ ความสันโดษ จึงเป็นความดีที่เป็น จิตที่ดี ครับ

ส่วนเศรษฐกิจพอเพียง ก็เป็นการรู้จักประมาณ พอพียงตามฐานะของตน ก็สามารถเป็นความสันโดษได้ คือ เกิด กุศลจิตที่รู้จักพอ หรือ พอเพียงตามฐานะของตนได้ บางขณะที่เป็นกุศลได้ในระดับหนึ่ง ครับ แต่ ต้องไม่ลืมว่า ถ้าพูดถึงสันโดษแล้วต้องเป็นกุศลธรรมเท่านั้น แต่ ความพอเพียง ซื้อด้วยความยินดีตามฐานะของตนที่ทำได้ ขณะนั้นเป็นความต้องการ โลภะ ไม่ใช่สันโดษ แต่ ก็เป็นความพอเพียงทางโลกที่เข้าใจกัน แต่ไม่ใช่กุศลในขณะนั้น ครับ

ข้อ 7 เรามีเเนวทางในการดำเนินชีวิตสอดคล้องกับเเนวทางปฏิบัติตามระบบเศรษฐกิจพอเพียงหรือไม่ อย่างไร จงอธิบายพร้อมยกตัวอย่าง

สัตว์โลกก็สะสมมาแต่ละหนึ่ง ไม่เหมือนกันเลย แต่การได้ศึกษาพระธรรม ปัญญาที่เจริญขึ้น ย่อมคิดถูก และ ใช้ชีวิตที่เหมาะสม รู้จักพอ รู้จักใช้ ตามสมควร ก็เป็นความพอเพียง ในพระพุทธศาสนา ที่เป็นชีวิตที่เหมาะสมของคฤหัสถ์ ซึ่งก็แล้วแต่ว่า ใครจะสนใจ ศึกษาพระธรรม ครับ

ข้อ 8 คุณคิดว่าสังคมไทยในปัจจุบันมีเเนวทางการพัฒนาไปเเบบใด เเละเราสามารถนำหลักธรรมใดในพระพุทธศาสนามาใช้เพื่อให้เกิดการพัฒนาเเบบยั่งยืนในสังคมได้บ้าง

พระธรรมไม่สาธารณะ สำคัญที่ตนเองเป็นสำคัญ เพราะฉะนั้น เมื่อเริ่มที่ตนเองแล้ว ก็จะสามารถที่จะเผื่อแผ่กับคนรอบข้างกับสังคมได้ และ ก็เป็นแบบอย่างที่ดี เพราะฉะนั้น สำคัญที่ตนเอง จะศึกษาพระธรรมให้เข้าใจก่อนอย่างถ่องแท้หรือไม่ เพราะถ้าตนเองไม่เริ่มก็ไม่มีทางที่จะช่วยสังคม และ ไม่สามารถทราบทิศทางของประเทศในเรื่องพระพุทธศานาได้เลย ครับ ขออนุโมทนา