ทํางานบริษัทเยอรมัน pantip

จะออกหรืออยู่ต่อ? กับบริษัทเยอรมัน(แต่ถูกปกครองด้วยไต้หวัน)

ผมเป็นวิศวกรครับทำงานที่นี่เป็นที่แรกทำมาได้จะ 2 ปีล่ะครับ ตำแหน่งที่ผมทำเป็นหัวหน้าแผนกครับ (แผนกเปิดใหม่)
มีผู้จัดการ และรองผู้จัดการเป็นไต้หวันครับ
มีโอกาสได้ไปเทรนงานที่เยอรมัน 2 ครั้งครับ(คือบริษัทที่เยอรมันส่งจดหมายเชิญมา)

รอบแรกที่ไปก็เทรนงานที่จะต้องผลิตในแผนกแหละครับ กลับมาผมก็เตรียมความพร้อมที่จะผลิตงานที่ไปเทรนมาแต่ติดตรงที่ว่า รองผู้จัดการไม่อนุมัติบอกว่ายังไม่ใช้ก็ไม่ต้องซื้อ จริงๆของที่จะซื้อมันก็แพงอ่ะครับในความคิดผม แต่ที่เยอรมันเขาต้องให้แบบนี้เพราะงานที่ผมจะผลิตค่อนข้างแพงมากครับ แต่ที่รู้ๆเลยคือ เวลาสั่งของไป คนที่ไปซื้อคือ ผู้จัดการกับจัดซื้อ ซื้อด้วยตัวเขาเองที่ "คลองถม" ผมนี่ งง มาก ทุกอย่างที่สั่งไปถ้าผู้จัดการซื้อมาต้องใช้ ยังไงก็ต้องใช้ จริงๆมันมีเรื่องคอรัปชั่นด้วย แต่ผมทำอะไรไม่ได้ได้แต่ดูอย่างเดียว ส่วนความปลอดภัยไม่ต้องพูดถึง ไม่มี ไม่มีเลย แล้วผู้จัดการต้องการใช้ใครทำอะไรก็ต้องทำ(เพราะเขาคือผู้จัดการ) ผมเคยโดนไปฉีดพื้น ขัดพื้นที่หน้าออฟฟิศ ทาสีกำแพงโรงงานก็เคยมาแล้ว เพราะว่าผู้จัดการที่เยอรมันจะมาเยี่ยมโรงงาน พนักงานคนอื่นไม่ต้องพูดถึง กวาดขี้นกบนหลังคาก็มี เวลางานในแผนกไม่มีก็ตัดหญ้าบริเวณโรงงานก็มี อ่ะ ที่ผมยังอยู่เพราะที่อยู่เยอรมัน หัวหน้าผมที่เยอรมันดูแลดีมากคอยอำนวยความสะดวกทุกอย่าง ก่อนกลับมาเขาก็บอกว่าอยากให้ผมอยู่ที่นี่นานๆ เขาไม่ได้หาคนมาเทรนที่เยอรมันง่ายๆ มันต้องมีค่าใช้จ่าย (คือค่าใช้จ่ายทั้งหมดเยอรมันเป็นคนจ่ายทั้งหมด) พอทำงานไปปัญหาที่เกิดคือมีคนรู้กระบวนการผลิตนี้แค่ผมกับรองผู้จัดการที่ไปเทรนงานมา งานทำไม่ได้เพราะไม่มีเครื่อง ไม่มีของ เพียงเพราะว่ามันแพง จนเยอรมันส่งช่างเทคนิคมาช่วยผลิตประมาณ1เดือนจนทำชิ้นงานต้นแบบได้ ประมาณ60%  แต่เยอรมันที่มาก็บ่น คือทุกขั้นตอนเราติดปัญหาหมด ติดหมดทุกอย่าง พอเยอรมันกลับไปทุกอย่างก็เหมือนเดิม ไม่มีการเคลื่อนไหว จนสุดท้ายผมก้ได้รับจดหมายเชิญไปเทรนงานอีกรอบ

เทรนงานเยอรมันครั้งที่ 2 ครั้งนี้รองผู้จัดการไม่ไปทั้งๆที่เขาต้องไปเขาบอกให้ผมไปเรียนรู้มา (เขาได้แต่บอกว่าเขาไม่ชอบการทำงานของเยอรมัน)ผมเลยต้องไปกับน้องในแผนก(ครั้งแรกน้องก้ได้ไปกับผมด้วยครับ แต่น้องพุดได้แต่ภาษาไทย)ครั้งนี้คือไปกัน 2 คนไปเทรนอีกรอบเทรนหนักกว่าเดิม แต่การดูแลของเยอรมันก็ยังดีมากเหมือนเดิม พาผมเที่ยวพาไปกินนู้นกินนี่ ผมก็ได้บอกปัญหาที่มันเกิดกับที่นี่ให้เยอรมันได้ทราบ มันก็อุ่นใจนะที่เราได้บอกเล่าให้เยอรมันได้ฟัง คือเขารับฟังเราเข้าใจในปัญหาที่เกิดขึ้นทุกอย่างและพร้อมที่จะช่วยเราแก้ปัญหาทุกครั้ง สิ่งหนึ่งที่ผมชอบสไตล์เยอรมันคือเวลาทำงานคืองาน เพราะเวลาคือเงิน พอเลิกงานทุกคนคือเพื่อนคือพี่น้องไม่มีความเป็นเจ้านายเป็นกันเองมาก เอาจริงๆช่วงเวลาที่อยู่ที่นั่นเทรนงานหนักนะ แต่ไม่เคยเหนื่อยกับการเทรนเลย จนได้กลับมาที่ไทย

การกลับมาครั้งนี้เหมือนจะมีอะไรดีขึ้น แต่ก็เหมือนเดิม ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ตอนนนี้ก็มีงานที่แผนกทำงานที่ไปเทรนมาแหละแต่ก็ยังไม่เสร็จ ติดนู้นติดนี่มากมาย คืองานที่ผมทำมันมีหลายกระบวนการต้องส่งไปทำหลายแผนก มันติดที่แผนกอื่นที่เรายังไม่พร้อมทั้งเครื่องมือและคน จนผู้จัดการเรียกผมเข้าไปประชุมเขาก็คุยแนวๆว่าจะยุบแผนกนี้แต่เขาจะไปคุยกับเยอรมันก่อน สุดท้ายเยอรมันไม่ยอมเขาจะผลิตชิ้นงานนี้ที่นี่ ทุกวันนี้ผมไม่รู้ว่าผมเข้ามาทำงานที่นี่ในตำแหน่งอะไร เพราะเวลาที่ฝ่ายผลิตคนไม่พอรองผู้จัดการก็จะมาสั่งให้ผมไปทำงานในฝ่ายผลิต ไปนั่งแพ็กของก็บ่อยครั้ง (ขัดพื้นทาสีก็เคยมาแล้วแค่นี้จิ๊บๆ 55)

ผมลืมบอกไปโรงงานนี้มีคนงานประมาณร้อยคน พนักงานเข้าออกกันเป็นว่าเล่น มีคนเก่าอยู่ไม่เยอะ เป็นโรงงานที่ตั้งในต่างจังหวัด มีภูเขาและทุ่งนา ธรรมชาติสุดๆ ชาวบ้านแถวนี้เลี้ยงวัวและทำนาเป็นหลัก ผมไม่ซีเรียสเรื่องพวกนี้อยู่ได้ครับ
โดยส่วนตัวแล้วผมเป็นคนที่ทำงานละเอียดครับ (รองผู้จัดการบอกว่าไม่ต้องการคนละเอียดต้องการไว คุณภาพไม่จำเป็น) ได้ยินคำนี้คือแบบ เงิบ !! พอประเมินเกรดโบนัสครึ่งปีไม่ต้องพูดถึงครับ ทำงานไม่ถูกใจไต้หวันก็จบครับ ยับ!! 55

เพื่อนผมและรุ่นน้องหลายๆคนอาจจะคิดว่าผมทำงานบริษัทเยอรมัน แถมได้ไปเทรนงานตั้งสองรอบเงินน่าจะเหยียบไปถึง 3 หมื่นแล้ว เอาจริงๆนะครับตอนนี้เงินเดือนจริงๆคือ 15xxx บาท มีค่าตำแหน่งอีก 2000 บาท (จริงๆแล้วตอนเข้ามาครั้งแรกตกลงกันไว้ที่เงินเดือน16000 พอเข้ามาทำงาน HR บอกผู้จัดการแจ้งไว้ว่า 14000 +ค่าตำแหน่งอีก 2000 บาท เอาจริงๆตอนนั้นตื่นเต้นและเป็นงานแรกของผม เลยเอาไว้ก่อนดีใจได้งาน)
สวัสดิการอื่นๆ
ก็มีค่าข้าวกลางวัน 40 บาท (โรงงานไม่มีโรงอาหาร ต้องหากินเอง)
เบี้ยขยันอีกเดือนละ 1000 บาท (กรณีไม่ขาด ลา มาสาย ถ้าสายก็ครั้งละ 200 ลา วันละ 500) ช่วงแรกๆที่ทำงานยังไม่ผ่านโปรผมต้องไปซ้อมรับปริญญาต้องลากิจก็หักไปวันละ 500 หักจากเงินเดือน
หอพักฟรี ทั้งโรงงานมี5 ห้อง จ่ายแค่ค่าไฟ(หักจากเงินเดือนเลย)

จนเมื่อเดือนที่แล้วผมเข้าไปคุยกับรองผู้จัดการเรื่องเงินเดือนว่าจะมีการปรับขึ้นไหมเพราะตั้งแต่กลับมารอบแรกและรอบ2 งานก็เพิ่มขึ้นเอกสารที่ต้องทำทั้งหมดก็เพิ่มขึ้นเขาก็บอกว่าน่าจะมีปรับขึ้นคือตอนประเมินเกรด สรุปก็คือไม่ขึ้นให้อีกแล้ว

จากนั้นผู้จัดการก็เรียกคุยอีกเรื่องเงินเดือนเขาบอกว่าคุณจะมีงานเยอะแค่ไหน หนักแค่ไหน ถ้างานที่ผลิตมันไม่เสร็จก็ไม่ขึ้น (อันนี้ก็เข้าใจเขานะ) คือเขาไม่มองที่เป็นอยู่ว่าทุกครั้งที่มีปัญหาผมต้องติดต่อกับเยอรมันเอง ทุกครั้ง จนผู้จัดการบอกว่า คุณสามารถหางานใหม่ได้แต่คุณต้องบอกผมล่วงหน้าก่อน 2 เดือน แต่เรื่องเงินเดือนผมคุยกับเยอรมันตอนที่ไปเทรนครั้งที่ 2 แล้วครับเยอรมันบอกว่าให้บอกผู้จัดการเลยให้แจ้งปัญหาไป เพราะเยอรมันให้ทางนี้จัดการทั้งหมด

คือเอาจริงๆที่ผมอยู่ทุกวันนี้เพราะเกรงใจเยอรมันแต่คือตตอนนี้ที่ทำอยู่ทุกๆ 6 วันต่อสัปดาห์มันไม่มีความสุข มันเครียด ผมลองมองเพื่อนๆในกลุ่มที่เรียนด้วยกัน เริ่มสร้างฐานะกันได้ล่ะ ส่วนผมก็ยังอยู่ที่นี่ อยู่ในป่า ผมไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อดีครับ

จะออกโดยที่ไม่สนใจเยอรมันเลย หรืออยู่ต่อ?

นี่มันเป็นกระทู้แรกของผม เพื่อนๆช่วยแนะนำผมได้นะครับผม ขอบคุณครับ