"โอ๊ยยยย"น้ำหวานที่ตื่นขึ้นมาช่วงบ่ายๆก็รู่สึกเจ็บตรงกลางใจสาว"ตาบ้าไปเอาแรงมาจากไหน"พูดออกมาพรางจ้องหน้า "บ่นแบบนี้อยากโดนจัดหนักหรือไง"จัสตืนพูดพรางลืมตาขึ้นมา "บ้าอ่ะคุณป๋า"น้ำหวานยิ้มเขินๆ"คุณป๋าขาอุ้มไปส่งในห้องน้ำหน่อยสิค่ะ" ถ้าไม่ติดว่าเจ็บนะคิดแล้วหึ้ย!!!!! "ให้ไปส่งอย่างเดียวหรอ"จัสตินถามออกไปยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "เอ่อ....ค่ะ"คนบ้าเจ็บขนาดนี้ยังจะหื่นอีก "ไป..อาบน้ำกับเถอะค่ะทูนหัว"จัสตินอุ้มน้ำหวานไปที่ห้องน้ำ "คุณป๋าเข้ามาทำไมค่ะ"หึ้ย!!!!อยากจะบ้าตายไอ่ตาเฒ่าน่ามึน "อาบน้ำไงค่ะ"เสร็จโจรล่ะคนสวย "สัญญานะค่ะแค่อาบน้ำ"น้ำหวานพรางชู้นิ้วก้อย จัสตินที่เห็นก็อดขำไม่ได้ที่เมียตัวน้อยเค้าจะกลัวขนาดนี้ "ค่ะป๋าสัญญา...แต่ขอดูดนมนะ"เป็นผู้บริหารก็ไม่มีขาดทุนสิ555ดูหน้าเมียเค้าสิน่าฟัดจิงๆ "อ่ะ....อย่ากัดแรงสิคนบ้า.....อ่ะ"ตาบ้าดูสิเจ็บไปหมดเลย การอาบน้ำผ่านไป2ชั่วโมง "คุณป๋า.....ฮึกๆๆดูสิเขียวไปหมดเลย..ฮือออออ"น้ำหวานร้องไห้ออกมา "คุณป๋าขอโทษ...มามาเดี๋ยวทายาให้"จัสตินที่รู้สึกผิดทำหน้าง๋อย "หนูโกรธคุณป๋า....ฮึกๆๆๆฮือออโป้งคุณป๋า"น้ำหวานพรางยกนิ้วโป้งขึ้นมาแต่จัาตินก็อดขำไม่ได้ที่เมียตัวเล็กเค้าจะเด็กขนาดนี้ "ถ้าหายโกรธอยากได้อะไรคุณป๋ายอม1วัน"คุณที่ได้ยินก็เกิดอาการตาโตขึ้นมา "จริงหรอค่ะ"ตอบเสียงงอนๆ "จริงสิค่ะ"ตอบแล้วยิ้มๆที่เมียเด็กเค้าหายโกธร "เย้ๆคุณป๋าพูดแล้วนะ เย้ๆ"น้ำหวานพูดวิ่งกระโดด"โอ้ยยย" "ทูนหัวเป็นอะไรค่ะ"จัสตินถามออกไปด้วยความเป็นห่วง "ก็เจ็บนี่ค่ะ..แต่หนูไปได้นะค่ะ"น้ำหวานพูดอย่างจิงจัง "55555555"เค้าขำในท่าทางเมียของเค้า "ตลกหรอค่ะ"น้ำหวานถามงงๆ "ป่าวค่ะป่าว"พูดแล้วยกมือขึ้นยอมแพ้ "ไปค่ะไปหนูพร้อมแล้ว"น้ำหวานพูดพรางยิบกระเป๋า ตอนนี้จัสตินได้ขับรถมาที่ห้างดัง "หนูคิดหรือยังอยากทำอะไร"จัสตินถามพร้อมจับมือแน่น "อืม......ไปซื้อชุดค่ะ"หึห้ามใส่สั้นดีนักจะใส่สั้นให้ดู "ไปค่ะ"จัสตินไม่ได้สนใจคำพูดของเมียเด็กเลยเพราะคิดว่าจะซื้อพวกกระโปรงยาวๆกางเกงขายาวๆ "เอาชุด ชุดนี้ ชุดนั้น ชุดโน้นค่ะ"น้ำหวานสั่งพนักงาน55มีแต่ชุดสั้นๆ "ทูนหัวนี่มันเศษผ้านะค่ะ"หึ้ย!!!!คิดว่ายอม1วันแล้วจะทำให้ผัวหึงหรอห๊ะจัสตินได้แต่พูดในใจเพราะเค้าให้เกียจเมีย (หรอไรส์คิดว่ากลัวเมีย555) หลังกลับมาจากฮันนิมูนที่ภูเก็ตได้สองอาทิตย์ ไอลดารู้สึกเหมือนยังเมาคลื่นไม่หาย เวลาตื่นนอนรู้สึกโคลงเคลง เหมือนนั่งอยู่ในเรือยังไงยังงั้น เธอเป็นอะไรกันแน่นะ คุณป๋ายังนอนหลับสบาย ไอลดาค่อยๆยกแขนที่พาดอยู่รอบเอวเธอออกวางที่หมอนข้างใบนุ่มนั้น เธอเหลือบมองนาฬิกาปลุกบนหัวเตียง เพิ่งจะตี 5 แต่ทำไมในท้องหิวเหลือเกิน "ที่รัก..จะไปไหนครับคนดี"เสียงเขางัวเงียแต่ยังไม่ยอมลืมตา วงแขนแกร่งยังคว้าเอวบางรั้งเข้ามากอดไว้ไม่ยอมปล่อยเธอไป "คุณป๋านอนต่อเถอะนะคะ เพิ่งจะตี 5 เอง ไอจะเข้าไปอาบน้ำค่ะ" "ขอกอดเมียก่อนนะ ฟอดดด หอมเหมือนเดิมจะกี่ปีเมียคุณป๋าก็ยังหอมไม่เปลี่ยน ที่รักนอนก่อนนะครับ อยากกินอะไรมั้ยเดี๋ยวคุณป๋าไปทำให้เมียกิน?" "อะไรก็ได้ค่ะถ้าคุณป๋าทำ ไอกินได้หมดค่ะ" "น่ารัก แต่คุณป๋าอยากกินผัดขี้เมาทะเลมากๆเลย เอ๊ะ!หรือว่าที่เราไปกินในโรงแรมวันนั้น มันคงอร่อยนะเลยอยากจะกินอีก งั้นคุณป๋าตื่นก็ได้ แต่อยากนอนกอดเมียอยู่แบบนี้จัง" "แล้วไม่เบื่อหรือไงคะ"เธอบีบจมูกคนตัวโตหนักๆ ตอนนี้เขาเริ่มจะซุกหน้าเข้ามาหาซอกคอของเธออีกแล้ว เมื่อค่ำคืนที่ผ่านเขาก็เรียกร้อง และทำหน้าที่สามีไม่เว้นแต่ละวัน "ใครจะเบื่อเมีย ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรัก ฟอดดด จูบรับอรุณก่อนแล้วค่อยไปนะครับคนดี"ปากอุ่นๆค่อยก้มลงมากดจูบหนักๆเข้าที่กลีบปากนุ่มนิ่มเขารุกเร้าเธอหนักมากขึ้นแล้วก็ไม่เคยปฎิเสธเขาได้สักที หญิงสาวค่อยๆสอดเรียวแขนขึ้นคล้องคอแกร่งของเขา "คุณป๋า..อื้อ ไอหิวค่ะนะ..ไหนบอกจะไปทำอะไรให้เมียกินไงคะ?" "ก็ได้เพื่อเมียนะผัวถึงยอม จุ๊ฟๆๆ ฟอดดด ชื่นใจผัวที่สุด งันคุณป๋าเก็บที่นอนให้นะครับคุณเมียที่รัก" "ขอบคุณนะคะ" "เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นนะครับเมียจ๋า" "ยังต้องการอะไรอีกล่ะคะ?" "จูบตรงนี้ เดี๋ยวนี้เร็ว"เขาชี้มาที่ปาหยักของเขา เท่านั้นยังไม่พอ คนตัวโตยังหรี่ตามองเธออย่างเจ้าเล่ห์ ไอลดาเลยต้องทำตาม เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา ประกบปากนุ่มๆลงที่ปากหยักของเขาแผ่วๆ ลมหายใจเป่ารดรินอยู่ที่แก้มนวลของเธอ "อะไรกันใช้ได้ที่ไหน..ต้องแบบนี้ครับเมียจ๋า" "อื้อ" "หวานชะมัด..ไว้ต่อคืนนี้ก็ได้ครับทูนหัวผัวรอได้" "คนเจ้าเล่ห์" "แต่เมียก็ชอบเชื่อผัวสิครับ ฟอดด น่ารักจริงเมียเรา"ทั้งสองคนเดินเข้าครัวมา คนในบ้านยังไม่มีใครตื่น มีป้านุ่มคนเดียวที่กำลังซักผ้าอยู่หลังบ้าน และเดินเข้าเดินออก "คุณนัทตื่นเช้านะคะ" "ป้านุ่ม เรามีเส้นใหญ่มั้ยเอ่อ..ผมหมายถึงเครื่องผัดขี้เมาทะเลครับ มันต้องใส่อะไรบ้างฮะ?" "ก็จะมีกุ้ง ปลาหมึก พริกไทยอ่อน ใบกระเพรา ก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ค่ะ แปลกนะคะคุณนัทอยากกินอาหารรสจัดตอนเช้าแบบนี้" "แปลกยังไงฮะ?" "ก็ปกติเช้าต้องทานข้าวต้มกันนี่คะ..แต่คุณนัทกับคุณไอแปลกๆค่ะ"นางสังเกตสองสามีภรรยาท่าทางแปลกๆ ไอลดาเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ถ้านางเดาไม่ผิดบ้านนี้น่าจะมีข่าวดี "งั้นป้าทำให้ดีกว่านะคะ แต่ว่าเส้นใหญ่เราไม่มีป้าจะใช้เส้นหมีแทนให้นะคะ ทุกอย่างครบขาดแต่เส้นใหญ่แต่ใช้แทนกันได้ค่ะ" "ตามนั้นครับป้านุ่ม แล้วอาหารเช้าเด็กๆล่ะครับ" "เมื่อวานคุณหนูเมย์เธออยากกิน ไข่ดาวกับไส้กรอกค่ะ ส่วนคุณไทม์ก็อยากกินข้าวผัดไข่ดาว" "ป้านุ่ม แล้วเหนื่อยมั้ยต้องทำเยอะเแยะขนาดนี้" "อุ้ย!เหนื่อยอะไรกันคะ ป้านะมีความสุขที่สุดเลยรู้มั้ยคะ?..เช้ามาได้ดูแลพวกคุณๆ ทำอาหารให้กินแล้วมันมีความสุขที่สุดเลยรู้มั้ยคะ..อาหารฝรั่งป้าก็ทำได้นะคะคุณไอ" "ฮ้าา..จริงหรอคะ?" "ค่ะคุณแมวเธอสอนไว้ค่ะ..เผื่อคุณหนูเธออยากทานน่ะคะ" "ป้านุ่มเก่งจังค่ะ" "พอทำได้ค่ะหนูไอ งั้นเดี๋ยวป้าตักใส่จานให้เลยนะคะ" "ค่ะป้านุ่ม...ว่างๆสอนไอทำบ้างนะคะ" "ค่ะหนูไอ..สงสัยคุณพ่อคุณแม่คงจะมาแล้วมั้งคะ" "ค่ะ..ไม่ใช่ค่ะ แต่เป็นเจ้าสองแสบนั่นต่างหากล่ะคะ สงสัยจะหิวแล้วมั้งคะ" "พี่ไอขาหนูมาแล้วค่า.." "เห็นแล้วค่า ฟอดด แก้มนุ่มจังแล้วหนูจะกินอะไรคะ?..วันนี้คุณยายทำอาหารเช้าให้กินมีไข่ดาว มีไส้กรอก แล้วก็ข้าวผัดจ่ะ" "งั้นหนูไปรอที่โต๊ะเลยนะคะ" "ค่ะ" "พี่ไทม์ไปค่ะ..เค้าอยากกินข้าวผัดด้วยนะ" "ก่อนกินข้าวมาทายก่อน พี่มีเหรียญเมทัลทายนะว่าอยู่มือไหน 1 2 3 ทายมา" "มือนี้..งั้นมือนี้..ไม่เอาอ่ะตัวเองขี้โกงอ่ะ.." "อยู่นี่ต่างหากล่ะ" "พี่ไทม์ขี้โกงเค้าจะฟ้องพ่อด้วย..ฮึ" "เด็กๆมาแล้วจ้า นี่ของเมทัล เป็นน้องต้องได้ก่อน จานนี้ของพี่ไทม์จ้า กินให้อร่อยนะคะ คุณปู่คุณย่ามาแล้ว เชิญค่ะแม่" "น้องไอคุณป๋าล่ะ" "อาบน้ำมั้งคะ เมื่อกี้มาช่วยทำผัดขี้เมาทะเลอยู่ตรงนี้อยู่เลยค่ะ..งั้นไอไปดูก่อนนะคะนานแล้วอ่ะค่ะ" "จ่ะ..เจ้าสองแสบวันนี้หนูกินอะไรลูก' "หนูกินข้าวผัดกับไส้กรอกค่ะคุณย่า คุณปู่" "เช้านี้ปู่ยังไม่ได้หอมเลยนะ" "หนูกินข้าวอยู่ค่ะ" "ได้ยินหรือยัง เขากินข้าวอยู่ห้ามยุ่งนะคะคุณปู่ เป็นไงล่ะ?อย่าคิดว่าจะหอมเขาได้ง่ายๆนะคะ" ไอลดาเดินเข้ามาในห้องนอน เธอได้ยินเสียงในห้องน้ำ เอ๊ะ..นั่นเสียงคุณป๋านี่เธอได้ยินเหมือนเสียงเขาอาเจียน "คุณป๋า..เป็นอะไรคะ?"เธอปราดเข้าไปประคองเขา ชายหนุ่มนั่งลงกับพื้อนห้องน้ำ ทั้งตัวมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ตามหน้าตามีหยดน้ำเต็มไปหมด ทั้งตัวก็เปียกน้ำ "ที่รักคุณป๋าเวียนหัว..อาบน้ำเสร็จแล้วมันเหมือนจะเป็นลม ก็เลยนั่งลงกับพื้น พิงอยู่ตรงผนังนี่และครับ มันเหมือนกับเรานั่งอยู่ในเรือ เหมือนที่เรานั่งเรือเหมือนมากๆเลย" "คุณป๋าเหนื่อยมั้ยคะ..ไปนั่งก่อนนะคะเดี๋ยวไอเช็ดตัวให้"ไอลดาประคองสามีมานั่งที่เตียง คุณป๋าหน้าซีดเผือด เธอหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดผม เช็ดตัวให้เขา คุณป๋าสวมกอดเอวเล็กของเมียตัวน้อยไว้แน่น "ที่รักทำไมมันเหนื่อยจัง เมื่อเช้าคุณป๋าหิวมาก แล้วก็กินกาแฟไป แล้วก็รู้สึกคลื่นไส้ก็เลยรีบมาเข้าห้องน้ำ พอแปรงฟันเท่านั้นและอาเจียนใหญ่เลย" "คงท้องว่างมั้งคะ คุณป๋าใส่เสื้อก่อนนะคะ แล้วก็นอนไอจะไปหาอะไรมาให้คุณป๋ากินรองท้องไปก่อนนะคะ"เธอจัดหมอนซ้อนกัน ให้เขาลงนอนลงกับที่นอน "เมียจ๋า อยู่ก่อนได้มั้ยครับคุณป๋าไม่อยากอยู่คนเดียวนะ" "ค่ะ..อ้อนเมียจังเลยนะแล้วไม่หิวหรือไงคะ?" "อืมม!!งั้นคุณป๋าขอผัดขี้เมาจานหนึ่งแต่ไม่ต้องเยอะ เพราไม่น่าจะกินได้เยอะหรอก"เขาจับมือเธอมาแนบแก้ม หลับตาพริ้มนี่เขาเป็นอะไรนะ ปกติคุณป๋าจะเป็นคนแข็งแรงมากไม่เคยเป็นอะไรเลย แต่วันนี้ดูเขาอ่อนแอจัง ไอลดาออกจาหห้องนอน ปิดประตูลงแผ่วเบากลัวเขาตื่น เดินออกมาจนถึงโต๊ะกินข้าว ทุกคนต่างมองเธอเป็นตาเดียว "น้องไอ..คุณป๋าเป็นอะไรทำไมไม่ออกมากินข้าวลูก?"แม่นาถามด้วยความเป็นห่วง "คุณป๋าอาเจียนค่ะแม่ แปลกนะคะไอไม่เคยคุณป๋าจะเป็นอะไรเลย เมื่อเช้าคุณป๋าอยากกินผัดขี้เมาทะเล แล้วเราก็กำลังจะทำผัดขี้เมา ป้านุ่มเห็นเข้าก็เลยมาช่วยทำค่ะ แต่ยังไม่ทันจะได้กินคุณป๋าเลยดื่มกาแฟไปแก้วหนึ่ง แล้วกำลังจะอาบน้ำคุณป๋าก็เวียนหัวแล้วก็อาเจียนออกมาค่ะแม่" ไอลดาเล่าอย่างละเอียด ผู้สูงวัยทั้ง 4 คนมองหน้ากัน อาการแบบนี้มันเหมือน..หรือว่ากำลังจะมีหลานน้อยให้ได้เชยชม "น้องไอแล้วหนูมีอาการมั้ยลูก?"แม่ปัดถามลูกสะใภ้ "ค่ะไอตื่นมาตอนเช้ามืด รู้สึกเหมือนบ้านโคลงเคลง เหมือนเรานั่งอยู่ในเรือค่ะแม่ เพราะตอนเราไปภูเก็ต กระบี่มีนั่งเรือด้วยค่ะ อาการเหมือนกับคุณป๋าค่ะ แต่ไอไม่ได้อาเจียนค่ะแม่" ปริ้นๆๆ "แม่นุ่มใครมา ไปดูหน่อยสิ" "ค่ะคุณปัด"ป้านุ่มเดินออกไปหน้าบ้าน แขกที่มาใหม่ เอารถเข้าจอดในบ้าน "ยัยไอ" "ยัยก้อย มาได้ไงอ่ะ"สองสาวสวมกอดกันด้วยความคิดถึง หลังจากแต่งงานทั้งคู่ยังไม่เคยเจอกันเลย ไอลดาผละออกจากเพื่อนเข้าไปสวมกอดพี่ชายของเธอด้วยความคิดถึงเหมือนกัน "คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ..คุณพ่อคุณแม่สบายดีมั้ยคะ..นี่ของฝากค่ะ"ก้อยยื่นถุงของฝากส่งให้ "พอดีตั้งใจจะมาเยี่ยมนะครับ แล้วไอ้ป๋าไปไหนหรอครับแม่" "เห็นว่าไม่สบาย แม่กำลังจะเข้าไปดู ตามสบายนะ น้องไอแม่ขอไปดูลูกชายแม่สักหน่อยนะเป็นอะไรมากหรือเปล่าก็ไม่รู้" พี่อั๋นกับก้อยยกมือไหว้ผู้สูงวัยเจ้าของบ้าน อั๋นมองหาเพื่อนของเขา ที่มานี่ตั้งใจจะมาอวด ว่าเมียสาวของเขาตอนนี้ท้องได้เือนกว่าแล้ว "ยัยไอก้อยมีเรื่องจะเมาท์..เค้าท้อง" "ใช่หรอ?...ทำไมท้องอ่าทีเค้าไม่เห็นท้องเลย พี่อั๋นพ่อกับแม่สบายดีมั้ยคะ" "สบายดี บ่นคิดถึงเราอยู่เหมือนกันและ" "งั้นเข้าไปหาคุณป๋ากัน เขาอยากกินผัดขี้เมาทะเลเมื่อเช้าตื่นแต่เช้าเลยอยากทำเอง แต่พอทำเสร็จก็เป็นแบบนี้และค่ะ" แม่ปัดกับแม่นาเข้ามาหาลูกชายถึงห้องนอน คุณป๋านอนหลับตาพริ้ม ไม่ได้รู้เลยว่ามีใครเข้ามาในห้องนอน "นัท เป็นไงบ้างลูกลุกขึ้นมากินอะไรรองท้องหน่อยมั้ย น้องไอบอกว่าลูกยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ" คุณป๋าลืมตาขึ้นมาตามเสียง พอเห็นว่าเป็นเมียตัวน้อยของเขานั่งอยู่บนเตียง คุณป๋ารีบคว้าร่างเล็กเข้าไปกอด "ไอ้ป๋า ฉันมาเยี่ยมแก พร้อมกับจะมาบอกว่าเมียฉันท้องแล้ว เดือนกว่าแล้วล่ะ"คุณป๋าลืมตาตื่นขึ้นมา เห็นเพื่อนเขากับเพื่อนเมียยืนอยู่ข้างๆเตียงนอน "แกว่าไงนะ?" "เมียฉันท้อง ได้ยินหรือยัง?" "ได้ไงอ่ะ..แม่ผมไม่ยอมเด็ดขาดเลย นี่แกกำลังจะมาบอกว่าฉันไร้น้ำยาหรอว๊ะ?ไอ้ทนาย" "เปล่าฉันก็แค่มาบอกว่าฉันล้ำกว่าแกเยอะ" คุณป๋ารีบตะเกียกตะกายมานั่งพิงที่หัวเตียง แบบนี้เพื่อนเขาจะมาเยาะเย้ยงั้นหรอ?เรื่องนี้เขาไม่มีวันยอมเด็ดขาดแน่ๆ "ได้ไงล่ะแก..ฉันไม่ยอมแกหรอกไอ้ทนาย" "นัทฟังแม่นะลูกที่ลูกเป็นอยู่ตอนนี้แม่ว่านัท น่าจะเป็นอาการของคนแพ้ท้องแทนเมีย เพราะอาการทุกอย่างที่น้องไอบอก มันใช่เลยล่ะแม่ว่า พี่อั๋นมาก็ดีแล้ว แม่ว่าพาน้องไอไปหาหมอดีกว่าลูก จะได้รู้กันไปเลย ว่าสิ่งที่แม่กับแม่นาสงสัยมันคือเรื่องจริง เชื่อแม่" คุณป๋ายิ้มออกมาทันที "ไอ้ทนาย..แน่จริงแกพาน้องแกไปเลยเดี๋ยวนี้ ไปกับฉันแกจะได้เลิกเยาะเย้ยถากถางฉันสักที ไอ้เพื่อนบ้า สมองกูคิดแต่เรื่องลูกจนกูเครียดหมดแล้วนี่ไปเลยเดี๋ยวนี้"คุณป๋าหย่อนเท้าลงจากเตียง จะหาเสื้อผ้ามาสวม แต่ก็ต้องเซกลับมานั่งลงที่เตียงอีกเหมือนเดิม "คุณแม่คะ ขอไอตรวจเองดีกว่านะคะเดี๋ยวไอมาค่ะ ไปก้อย" ไอลดาหยิบที่เทสการตั้งครรภ์เดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเพื่อนของเธอ เพราะคุณป๋าเครียดเรื่องนี้มากเธอเลยต้องมีสิ่งนี้ไว้ประจำตัว เพื่อจะได้ตรวจดูอาการด้วยตนเองในเบื้องต้น ไอลดาเอาปัสสาวะที่เธอใส่ถ้วยเล้กๆวางไว้ที่ชักโครก แล้วค่อยหยดปัสสาวะลงไปในช่อง เธอกับก้อยรอลุ้น ว่าจะหมู่หรือจ่า สำหรับตัวเธอเองยังไงก็ได้ แต่เธอรู้สึกสงสารสามีอย่างมาก เพราะเขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่า กลับจากฮันนิมูนคราวนี้ อย่างน้อยก็ต้องมีลูกตัวน้อยๆติดท้องเมียมาด้วยแน่ๆ "สองขีดๆๆๆ...เร็วสิไหลเข้าไปๆๆๆ ไชโยๆๆๆ...คุณป๋าไอท้องแล้วค่ะที่รักลูกเรามาเกิดแล้วค่ะ..นี่ค่ะแม่หลักฐานชัดเจนที่สุดยัยก้อยเป็นพยานได้ค่ะ"ไอลดาเข้าสวมกอดสามี พรางร้องไห้ออกมาทั้งน้ำตา คุณป๋าดีใจร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย กอดเมียตัวน้อยด้วยความดีใจ "ฟอดดด ขอบคุณที่รักขอบคุณที่สุด คุณป๋าดีใจที่สุด..เป็นไงไอ้ทนายแกเห็นหรือยังว่าฉันไม่ได้ไร้น้ำยาอย่างที่แกคิดหรอก อย่ามาสมน้ำหน้าฉันเรื่องนี้ฉันไม่ยอมแกเด็ดขาดโว้ยย"ทุกคนยิ้มออกมาด้วยสีหน้าเปี่ยมด้วยความสุข แม่นากับแม่ปัดสะกิดพี่อั๋นกับก้อย ทุกคนค่อยๆเลี่ยงออกมาจากห้องนั้น อยากให้สามีภรรยาเขาอยู่ด้วยกัน "คุณป๋า..หายแล้วหรอคะ?" "อืมม!! นั่นสิหายๆแล้ว พอได้รู้ว่าเมียท้องอาการเวียนหัวแทบลุกไม่ได้ห็หายเป็นปลิดทิ้ง ที่รักคุณป๋าหิวแล้วนี่มันกี่โมงแล้วล่ะ" "เกือบ 11 โมงแล้วค่ะ..งั้นไอเอามาให้กินนะคะ" "ครับ ฟอดดด รักเมียที่สุดเลย ต่อไปเราต้องดูแลเจ้าตัวน้อยในท้องเมียให้ดีที่สุด เข้าใจมั้ยครับ" "ค่า..แล้วจะดูแลแบบไหน..ไอท้องไอก็ต้องดูแล..ดีใจมั้ยคะเนี่ยหืมม?? จุ๊ฟๆๆดีใจจนน้ำตาไหลเลยหรอคะ..สามีใครนะน่ารักที่สุดเลยล่ะ ไอป้อนมั้ยคะ" "ไม่คุณป๋ากินเองดีกว่าครับ..เมียต้องเหนื่อยอีกนานคุณป๋าอยากให้เมียได้พักผ่อนเยอะๆ อย่าเที่ยวไปเดินซนที่ไหนเข้าใจมั้ยครับ" "เข้าใจค่ะ..ลูกจ๋าคุณป๋ากับแม่รอหนูมานานเหลือเกิน แม่สงสารคุณป๋าที่สุด คุณป๋าพูดทุกวันเลยนะว่าเมื่อไหร่น้าลูกจะมาซะทีในที่สุดลูกก็มา..แม่สัญญานะว่าจะดูแลหนูให้ดีที่สุดไม่ว่าลูกแม่จะเป็นหญิงหรือชาย แม่ก็รักลูกที่สุดแล้วนะคะ" "ใช่แล้ว..ต่อไปคุณป๋าจะต้องรักแม่ของลูกให้มากๆ และเอาใจใส่แม่ของลูกให้มากๆนั่นคือสิ่งที่พ่อสมควรที่จะทำ ฟอดดด รักแม่ของลูกที่สุด อิ่มแล้วครับเมียจ๋าวันนี้ไม่ต้องกินอะไรคุณป๋าก็อิ่มแล้วแต่อิ่มใจ และก็มีความสุขที่สุดด้วย เพราะคุณป๋ารอมานานเหลือเกิิน กว่าคุณป๋าจะมีวันนี้" "จุ๊ฟๆคุณป๋าไอคุณป๋ารักที่สุดเลยรู้มั้ยคะ" "คุณป๋าก็รักเมียที่สุด ต่อไปคุณป๋าต้องเอาใส่ความรักของเราให้มากๆ..ชีวิตของสามีภรรยาจะสมบูรณ์ที่สุดเมื่อเรามีลูกตัวน้อยที่กำลังจะลืมตามาดูโลก เราต้องเลี้ยงเขาให้ดี ไม่ให้มีปัญหากับครอบครัว กับสังคม ลุกลามไปถึงประเทศชาติ คุณป๋าสัญญาว่าจะดูแลแม่ของลูก และลูกตัวน้อยๆของคุณป๋าด้วยความรักและความเอาใจใส่ตลอดไปครับ ฟอดดด รักที่สุด" ริมฝีปากหยักเคลื่อนเข้ามาหาปากนุ่มอวบอิ่มสีระเรื่อ คุณป๋ามอบจุมพิตดูดดื่มให้ภรรยาที่เขารักสุดหัวใจ จูบเนิ่นนานนี้ราวกับจะบอกเธอว่าเขารักเธอมากๆและรักมาตลอด และจะรักเธอตลอดไปตราบนานเท่านาน..... -อวสาน- ขอบคุณที่ติดตามอ่านนิยายของนินนารถมาตลอดนะคะ..ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ของเค้าด้วยนะ 'ติดบ่วงรักสามีมือ 2'อ่านฟรีไม่ติดเหรียญจ้า...จะอัพที่นี่เร็วๆนี้ค่ะตอนนี้ปล่อยอิมเมจตัวละครไปแล้วค่ะ..พบกันใหม่ในตอนพิเศษนะคะบายๆๆ |
นิยาย มาเป็นเมียป๋า เถอะ ธัญ วลัย จบแล้วไม่ติดเหรียญ
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง
ลิขสิทธิ์ © 2024 moicapnhap Inc.
