หวังเป็นเกือกรองบาทา

ตั้งกระทู้ใหม่

บทละครเรื่องอิเหนา
ตอนศึกกะหมังกุหนิง


                 เมื่อนั้น                                   ระตูหมันหยาเรืองศรี
รับสารมาจากเสนี                               แล้วคลี่ออกอ่านทันใด
................................................................................................................

        ในลักษณ์อักษรสารา                   ว่าระตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่
มีราชธิดายาใจ                                    แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย
จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน                        ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย
จะให้ชิงผัวเขาเอาเด็ดดาย                    ช่างไม่อายไพร่ฟ้าประชาชน
บัดนี้ศึกประชิดติดดาหา                        กิจจาลือแจ้งทุกแห่งหน
เสียงานการวิวาห์จลาจล                      ต่างคนต่างข้องหมองใจ
การสงครามครั้งนี้มิไปช่วย                   ยังเห็นชอบด้วยหรือไฉน
จะตัดวงศ์ตัดญาติให้ขาดไป                 ก็ตามแต่น้ำใจจะเห็นดี
................................................................................................................

           ทรงอ่านสารเสร็จสิ้นเรื่อง           กลัวจะเคืองขุ่นข้องหมองศรี
จึงยื่นสารให้ระเด่นมนตรี                       แล้วมีพจนารถวาจา
เห็นงามอยู่แล้วหรือหลานรัก                 เจ้าหาญหักไม่ฟังคำข้า
มาพลอยได้ความผิดด้วยนัดดา              เมื่อกระนี้จะว่าประการใด
แม้นมิยกพลขันธ์ไปพันตู                      หาให้อยู่กับจินตะหราไม่
อย่าหน่วงหนักชักช้าเร่งคลาไคล           รีบไปให้ทันท่วงที
อันระเด่นดาหยนวงศา                          จงคุมพลหมันหยากรุงศรี
สมทบทัพระเด่นมนตรี                          ได้ฤกษ์รุ่งพรุ่งนี้จงยาตรา
....................................................................................................................
3 บทนะคะช่วยแปลหน่อยเพราะว่าเดี๋ยวต้องส่งอาจารย์แล้วยังแปลไม่ได้เลย


ขอบคุณค่ะ

Pukboung 20 มิ.ย. 53 เวลา 16:04 น.

0

like

355

views

Facebook Twitter

รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน

ยกเลิก

ช่วยแปลบทนี้ให้หน่อยได้ไหมค่ะ
ในสารพระผู้ผ่านนคเรศ กะหมังกุหนิงนิเวศน์เขตขัณฑ์
ขอถวายประนมบังคมคัล พระผู้วงศ์เทวัญศักดา
ไม่ควรเคืองเบื้องบาทบทศรี ด้วยข้าน้อยนี้โอรสา
เดิมไปไล่ล้อมมฤคา ด้รูปพระธิดาในกลางไพร
ชะรอยเป็นบุพเพนิวาสา เทวาอารักษ์มาชักให้
มีความเสน่หาอาลัย แต่หลงใหลใฝ่ฝันรันทด
หวังเป็นเกือกทองรองบาทา พระผู้วงศ์เทวาอันปรากฏ
จะขอพระบุตรีมียศ ให้โอรสข้าน้อยดังจินดา
อันกรุงไกรไอศูรย์ทั้งสอง จะเป็นทองแผ่นเดียวไปวันหน้า
ขอพำนักพักพึ่งพระเดชา ไปกว่าชีวันจะบรรลัย

เมื่อนั้น องค์ศรีปัตหราเป็นใหญ่
ฟังสารทราบอรรถแล้วตรัสไป แก่เสนาในทั้งสองนั้น
อันอะหนะบุษบาบังอร ครั้งก่อนจรกาตุนาหงัน
ได้ปลดปลงลงใจให้ปัน นัดกันจะแต่งการวิวาห์
ซึ่งจะรับของสู่ระตูนี้ เห็นผิดประเพณีหนักหนา
ฝูงคนทั้งแผ่นดินจะนินทา สิ่งของที่เอามาจงคืนไป

บัดนั้น ทูตานุทูตแถลงไข
ท้าวกะหมังกุหนิงภูวไนย สั่งให้ข้าทูลพระภูมี
ถ้าแม้นมิยินยอมอนุญาต ให้พระราชธิดามารศรี
เร่งระวังพระองค์ให้จงดี ตกแต่งบุรีให้มั่นคง

• แก้ไข
• แจ้งลบ
• ปักหมุด