ฉันเคยมั่นใจว่าตัวเอง 'สวย' มาก จนได้มาเจอกับ 'เขา' ผู้ชายที่ทำให้ฉันเสียเซลฟ์อย่างแรง ไม่เพียงเท่านั่นดิ่ ฉันดันเกิดปิ๊งปั๊งอยากเอาชนะขึ้นมา แต่มันไม่ง่ายเลยเพราะในใจเขามีแต่ 'เธอ' ผู้หญิงที่เลือกให้เขาเป็นแค่เพื่อนคนนึง สาวสวยอย่างฉันเลยโดนเมิน 100% แต่ยังไงล่ะ จากที่แค่อยากเอาชนะ มันดันกลายเป็นความรักซะได้ แล้วไงล่ะ...ฉันเคยโดนตามตื้อมาทั้งชีวิต คราวนี้ขอเป็นฝ่ายตื้อบ้างก็แล้วกัน
เด็กแล้วไง...หัวใจก็มีเหมือนกันป่ะล่ะ!!!
ผมมั่นใจมากว่าตัวเองเป็นคนที่เข้าใจ 'เธอ' คนนั้นมากที่สุด แต่เปล่าเลยผมเหมือนคนแปลกหน้าที่เธอไม่เคยไว้ใจ ผิดกับ 'มัน' ไอ้จอมกระล่อนที่เธออยากฝากชีวิตไว้ด้วย คนหล่ออย่างผมเลยต้องโสดไปตามระเบียบ แต่ผมก็ไม่ได้ไปไหนหรอกนะ ยังตามเฝ้าห่วงใยเธอเสมอเหมือนปกติที่ผ่านมา แต่เรื่องที่ไม่ปกติก็คือ 'ยัยเปี๊ยก' มนุษย์เด็กแก่แดดที่เอาแต่ตามตื้อผมไม่เลิก ทั้งเมินทั้งไล่สารพัดวิธี ยัยเด็กนี่ก็ไม่ยอมไป จนผมไม่รู้ตัวเลยว่า การปรากฏตัวของเธอมันทำให้ผมเปลี่ยนไปที่ละน้อย
จนเมื่อเรียนจบ ปรางงามรู้ว่าเขาได้เลิกลากับแฟนสาวแล้วกลับไปดูแลกิจการไร่ของครอบครัว เธอจึงตามไปหาเขาอีกหวังเพียงจะได้ใจ
แต่สิ่งที่ได้กลับเป็นคำขับไล่และด่าทอของเขาอย่างแสนจะเจ็บปวดจนเธอยอมแพ้ เหนื่อยแล้วกับการที่ต้องวิ่งตามเขามานานหลายปี เธอจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายหายไปจากชีวิตของเขานับแต่วันนั้น...
แต่เมืองรามกลับไม่เคยหยุดคิดถึงสาวน้อยแสนซื่อที่เคยตามตื้อเขาได้เลย
เขาออกตามหาเธอ แต่การกลับมาเจอกันของเขาและเธออีกครั้ง
กลับทำให้เมืองรามปวดใจยิ่งนัก เมื่อเธอกลายมาเป็นหลานสาวของศัตรูครอบครัวเขา
เขาหวังจะเห็นเธอมาตามตื้อเขาอีกเหมือนอย่างเคยแต่คราวนี้เธอกลับเอาแต่วิ่งหนี
ยิ่งเขาตามเธอก็ยิ่งหนี...
จากที่เคยเป็นผู้ถูกล่า เมืองรามจึงต้องกลายมาเป็นผู้ล่าเสียเอง
เขาจะตามล่าเอาตัวเธอกลับคืนมาให้ได้ เพราะว่าหัวใจของเขา
มันอยู่ที่เธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รู้จักกันแล้ว...
มาลุ้นและเอาใจช่วยหนุ่มบ้านไร่ ในการไล่ล่าจีบสาวของเมืองรามได้ใน ล่ารักคืนใจ กันนะคะ
เป็นเรื่องราวของหนุ่มสาวคณะเกษตร วิชาเอกพืชไร่
ของสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่งย่านสนามบินสุวรรณภูมิ
(บอกชื่อสถาบันไปเลยมั้ย -_-;)
เรื่องราวทุกอย่างมันเริ่มตั้งแต่ช่วงกิจกรรมรับน้อง เข้าเชียร์ของคณะ
ใครที่เคยเข้าเชียร์คงนึกถึงความดิบเถื่อนของเหล่าพี่ว๊ากได้นะ นั่นแหละที่มาของพระเอก
เนื้อหาที่เขียนเป็นเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นเองตามจินตนาการ 80%
อีก 20% เขียนมาจากโครงเรื่องจริง อุต๊ะ!
ชื่อตัวละคร เหตุการณ์ (จริงแค่บางเหตุการณ์) สถานที่ ไม่มีอยู่จริงเน้อ
หากได้อ่าน พิทักษ์รักไว้กลางใจ จะเห็นได้ว่าเป็นนิยายที่สอดแทรกการอนุรักษ์ผืนป่า
ส่วน ล่ารักคืนใจ จะสอดแทรกเรื่องราวการทำการเกษตร
ไม่แน่ว่าหากอ่านจบแล้ว อาจมีคนอยากเรียนคณะเกษตร แบบดอกเอื้องฯ ก็เป็นได้
*******************************************
นิยายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ว่าด้วยลิขสิทธิ์ชื่อนิยาย นิยายของวงการงานเขียนนั้นจะเกิดขึ้นในทันทีที่เจ้าของผลงานคิดโครงเรื่อง แต่ยังไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานอ้างอิงได้ จนกว่าเจ้าของผลงานจะจดบันทึกลงในสมุด หรือมีพยานรู้เห็น หรืออัพเดตลงเว็บไซต์ ซึ่งเท่ากับว่าเป็นการเผยแพร่ต่อสาธารณะ กฎหมายลิขสิขสิทธิ์จะคุ้มครองทันที
*******************************
อนึ่ง นิยายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
(สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน)
*******************************************************
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร กรอกชื่อด้วยนะ _________ กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ หรือข้อมูลผิดพลาดครับ : _____________________________ ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
อื้มมมมม 7โมงเเล้วเหรอเนี่ย โอ๊ยยยยมีเรียนเช้าส่ะด้วย ฉันขยับตัวไปมาเพราะความเมื่อยล้าจากกิจกรรมที่ทำกับพี่วินเมื่อคืน
หื้มม ผมเริ่มรู้สึกว่าผมไม่ได้นอนอยู่คนเดียว ผมหันหน้ากับมาช้าๆๆเพื่อดูว่าใครมานอนอยู่ข้างๆๆผม
เห้ยยยยยย!!!!! เธอมานอนอยู่ที่นี้ได้ไง????
พี่วินมองฉันด้วยสีหน้างงและเเปลกใจ พร้อมกับขยับออกห่างจากฉันไปสุดขอบเตียง ฉันเริ่มใจเสียกับท่าทีของพี่เขา
ยัยเด็กนั่นทำหน้าเอ๋อใส่ผม แต่เเววตานั้นดูจะมีน้ำซึมนิดๆๆเหมือนจะร้องไห้
ฉันถามว่า เธอมาอยู่ในห้องฉันได้ไง ?!
นี้ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นคนเเบบนี้น่ะ ฉันคิดว่าเธอก็เเค่เด็กเเรด ไม่คิดว่าเธอจะเป็นเด็ร่าน คงอยากได้ฉันส่ะจนตัวสั่นสินะ เธอก็ได้ฉันแล้วนิ ไปสิ!! ไปไหนก็ไป ออกจากห้องฉันไปเลย!!!!
พี่วินตะคอกใส่ฉัน พี่วินเขาไล่ฉัน เขาจำไม่ได้เลยว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น 😭😖
ยัยเด็กนั้นมองหน้าผมด้วยความผิดหวัง ทำไมต้องผิดหวังด้วยล่ะ เธอก็ได้สิที่ต้องการเเล้ว หรือว่าเมื่อคืนผมทำอะไรผิด ผมรู้เเค่ว่าผมเมาและกลับมาที่คอนโดก็เจอยัยเด็กนั่น ผมคิดว่าผมฝันซ่ะอีก ตอนเมาผมยิ่งทำอะไรบ้าๆๆด้วยสิ ถึงผมคิดจะทำอะไร แต่ยัยนั้นก็ควรจะห้ามผมสิ ??? โอ้ยยยย ปวดหัวโว้ยยยย
ฉันใส่เสื้อผ้าก่อนจะเช็ดน้ำตาเเละหันหน้ามามองพี่วินเป็นครั้งสุดท้าย
พี่วินไม่ต้องกลัวนะคะ ว่าไอติมจะตามตื้อพี่อีก
พี่เคยถามไอติมว่าเมื่อไรจะเลิกตามพี่สักที ตอนนั้นไอติมตอบว่าตอนไหนที่พี่รักก็ตอนนั้น เเหละ แต่วันนั้นไอติมคงพูดผิด วันที่ไอติมจะเลิกตามพี่ ก็คือวันที่ไอติมจะเลิกรักพี่ !!!!
ไอติมจะเลิกรักพี่???ยัยเด็กนั่นพูดเสียงสะอื้นก่อนจะวิ่งออกจากห้อง พอคิดว่ายัยเด็กนั่นจะเลิกตามตื้อใจผมก็หวิวๆๆยังไงไม่รู้ ช่างสิ เธอไม่ตามก็ดี ฉันจะได้ใช้ชีวิตปกติสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้าง
เอ๊ะ?? นั้นผ้าปูเตียงเลอะอะไรว่ะ เลือดเหรอ??นี้เขาเอายัยเด็กนั้นจนเลือดออกเลยเหรอ บ้านิไอ้วินมึงนี้คิดอะไรบ้าๆๆๆ😑
ซิง????? ยัยเด็กนั่นคงยังซิงอยู่สินะ นี้เธอยอมเสียซิงให้ผมเลยเหรอ งั้นผมก็เป็นผู้ชายคนเเรกของเธอนะสิเธอไม่ใช่ที่ชอบอ่อยผู้ชายไปทั่วอยางที่ผมคิดหรอกเหรอ ?
ผมจำได้ว่าเมื่อคืนผมคิดว่าฝันถึงยัยเด็กนั่น ในฝันยัยเด็กนั่นน่ารักจนผมทนไม่ไหว แล้วผมก็ทำอะไรไปบ้างก็จำไม่ได้ รู้เเค่ว่าผมมีความสุข มีความสุขกว่าทุกครั้งที่ได้ร่วมรักกับทุกคนที่ผ่านมา มันพิเศษ แต่ผมกับคิดว่ามันเป็นเเค่ความฝัน โอ้ยยยย ตอนนี้ในสมองผมคิดสับสนไปหมด แล้วเมื่อเช้าผมพูดอะไรไปบ้างเนี้ยยย
เห้ยยยยยย!!! กูไม่ได้ใส่ถุงยางเหรอว้ะ แล้วกูปล่อยในด้วยเเน่ๆๆๆ ซวยเเล้วไอ้วิน ความเมาของผมมันทำเรื่องส่ะเเล้ว😥 ยัยเด็กนั่นจะรู้จักป้องกันตัวเองมั้ยเนี่ย แล้วยัยเด็กนั่นทำไรอยู่ไม่ใช่ร้องไห้อยู่นะ
ฮื่ออออออ ต่อไปนี้ฉันจะไม่ร้องไห้ให้พี่อีกพี่วิน แม่คะหนูขอโทษกับความใจง่ายของหนู ฉันเอ่ยขอโทษเเม่ในใจอย่างรู้สึกผิด ทั้งๆที่เเม่บอกให้ฉันคิดเยอะๆๆคิดดีๆๆ เเต่ใจฉันมันกับไม่รักดี ไปรักไปชอบคนอย่างเขา
ไอติม ! มีคนมาหาจ้ะลูก
ใคร? ใครค่ะเเม่
พ่อหนุ่มหล่อคนที่หนูชอบไง เขาตามมาถึง ร้านรีบลงไปเร็วลูก วันนี้ฉันไม่ได้ไปเรียนหรอกฉันเเค่อยากจะพักอยู่เงียบๆๆขอเวลาเสียใจก่อนที่จะกลับไปเป็นไอติมคนเดิม
หนูไม่ลงไปหรอกแม่ หนูปวดหัว
เป็นไรหรือป่าวลูก??
ฉันเห็นสีหน้าที่เเสนเป็นห่วงของเเม่ มันก็ทำให้น้ำตามันไหลลงมาเองอย่างไม่มีจะหยุด
ฮื่อออออออ เเม่ค่าาาา
เป็นไรลูก เจ็บตรงไหนบอกแม่สิ อย่าร้องไห้ โอ๋ๆๆๆมากอดๆๆ
แม่ค่ะ หนูทำให้เเม่ผิดหวัง หนูเป็นเด็กไม่ดี
ฮื่อออออออ
หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะไอติม ลูกเป็นเด็กดีของเเม่เสมอ เเม่อยู่ข้างลูกเสมอนะ พักผ่อนเถอะนะลูกถ้าลูกไม่อยากเจอเขาเดี๋ยวเเม่ไปบอกให้
ฉันพยักหน้าให้เเม่ก่อนจะล้มตัวลงนอน ฉันดีใจที่ฉันมีเเม่ที่ดีที่ให้กำลังใจเเละอยู่ข้างฉัน ฉันนึกภาพวันที่เเม่ไม่อยู่ข้างฉันไม่ออกจริงไฟ วันนั้นฉันจะอยู่ได้มั้ย ฉันจะอยู่คนเดียวได้ไงถ้าไม่มีเเม่
ไอติม ไม่สบายน่ะ คุณกลับไปก่อนเถอะนะ
เอิ่มมมมม ไม่สบายเหรอครับ ผมมองหน้าคุณน้าเเม่ของไอติมที่ดูจะไม่ค่อยอยากจะพูดคุยกับผมสักเท่าไร หรือคุณน้ารู้อะไร ยัยเด็กนั่นบอกอะไรเเม่ของเธอ
งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาใหม่นะครับ.
ไม่ต้องมาหรอก ยัยไอติมคงไม่อยากเจอคุณเเล้วเเหละ ฉันไม่รู้เรื่องระหว่างคุณกับไอติมหรอกนะ แต่ลูกสาวฉันเธอเสียใจมาก ฉันไม่เคยเห็น ไอติมเสียใจขนาดนี้มาก่อน คุณกลับไปเถอะ
เอออ คุณน้าครับ ผมขอคุยกับไอติมหน่อยได้มั้ย เธอกับผมเราจะต้องคุยกันให้เข้าใจ
เเต่ลูกสาวฉันไม่อยากเจอคุณเเล้ว ฉันไม่ได้โกรธคุณเรื่ิองลูกสาวฉันหรอก แต่คุณอย่ามานี้อีกเลยนะ ฉันไม่อยากให้ไอติมเสียใจอีก
คุณน้าครับ เดี๋ยวก่อนสิครับ คือ...
โถ่ววว เว้ย เเล้วจะคุยกันรู้เรื่องได้ไงว่ะ ตกลงคืนนั้นมันเกิดอะไร เป็นยังไง ผมยอมรับว่าผมปากเสียที่พูดอย่างงั้นกับเธอไป แต่ผมก็เเค่ตกใจที่ตื่นมาเเล้วเจอเธออยู่ข้างๆๆ เพราะผมไม่เคยตื่นมาแล้ว นอนข้างๆๆใคร มีเเต่สนุกด้วยกันเเล้วก็เเยก ผมไม่เคยคิดที่จะรับผิดชอบใคร........
ผมไม่เคยคิดว่าหลังจากมีเซ็กส์เสร็จเเล้วต้องทำยังไงต้องพูดยังไง ผมไม่คิดว่าจะต้องมานั่งอธิบายหรือพูดคุย เพราะที่ผ่านมาชีวิตผมมีเเค่ one night stand.....