��ô���ʹ��Ӥѭ����ռ��Ѻ����繨ӹǹ�ҡ㹻Ѩ�غѹ ��оط���ʹҹѺ�������ʹҷ����������������ѹ�Ѻ�ͧ �ͧ�ҡ��ʹҾ���������ç������ٻ�ͧ��ʹ��Թ�� ��оط���ʹ��غѵԢ����š����� �� �ա��ط��ѡ�Ҫ (�ط��ѡ�Ҫ������Ѻ � �Ѵ�ҡ�շ���оط�����ʴ稴Ѻ�ѹ���ԹԾ�ҹ) 㹴Թᴹ���ٷ�ջ���㹻Ѩ�غѹ���� ������Թ��� ����� ⴴ�����������ѹ����оط���ҷç�ʴ�����ȹ���ǡ�ѭ��Ѥ���� ��觵ç�Ѻ�ѹ�� �������� (��� �� ����� �) �ҡ�ѹ����繵��� ��оط�������ʴ稨��ԡ�͡�����оط���ʹ�价��Ǫ��ٷ�ջ ��������á���ͧ���ʴ��͡��Ἶ��ͧ������ ���������ǡ�ҡ��� �����ط���ǡ�͡�����оط���ʹҴ��� ������оط���ʹ��դ�����ԭ������ͧ���������㹪��ٷ�ջ���ҧ�Ǵ���� ��Ǫ��ٷ�ջ�ҡѹ�з���ѷ����������ѹ�ҹѺ�������������ѷ��㹾�оط���ʹ��ҡ��� ���ӴѺ
����;�����������ط�����ʴ稴Ѻ�ѹ���ԹԾ�ҹ���� ����һ���ҳ�ط�ȵ���ɷ�� � ��������ȡ����Ҫ��黡��ͧ������Թ�������¹�� �դ�����ѷ����������㹾�оط���ʹ��ҡ ���ͧ����ç�������ػ������·ç�Ѵ����ա���ѧ��¹Ҿ���ûԮ����駷�� � ���㹻� �.�.��� � �Ѵ��ȡ���� ��ûү�պص� ������ (�Ѩ�غѹ��� ���ͧ�ѵ�� ���ͧ��ǧ�ͧ�Ѱ�����) �ç���Ҹ�Ҿ���������պصõ�������繻�иҹ ��ѧ�ҡ�ѧ��¹����¡�ͧ��и����Թ������������� ����������պصõ������ ��Ѵ��о�и����ٵ�͡�� � ���������任�С�Ⱦ�оط���ʹ�㹴Թᴹ��ҧ� �ѧ���
��·�� � �վ���Ѫ�ѹ�ԡ��������˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ��鹡������ ��� �Ѱᤪ������ ������Թ��»Ѩ�غѹ �����鹤ѹ���� 㹻Ѩ�غѹ ��� �Ѱ�ѭ�һ ��駢ͧ������Թ�����л���Ȼҡ�ʶҹ
��·�� 2 ����������� �����˹�Ҥ��������оط���ʹ������������,�Ѩ�غѹ ���� �Ѱ��������дԹᴹᶺ���������⤸����� �������㹵�������Թ���
��·�� 3 ����ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ǹ���ջ���� 㹻Ѩ�غѹ���� �Թᴹ�ҧ���ѹ����§��ͧ������Թ���
��·�� 4 ��и����ѡ�Ե��� ���;���¹������ѡ�Ե��� (������㨡ѹ����繽��觤��á㹪ҵԡ�ա�������ҺǪ㹾�оط���ʹ�)�����˹�Ҥ��������оط���ʹ� � ͻ�ѹ�������Ѩ�غѹ�ѹ��ɰҹ��Ҥ�ʹԹᴹᶺ��·�����������ͧ������
��·�� 5 �����Ҹ����ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � ��������ɮ�� �Ѩ�غѹ ���� �Ѱ�����ɮ��ͧ������Թ���
��·�� 6 �������ѡ�Ե��� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� �����¡�ҧ �Ѩ�غѹ���� �Թᴹ����繻���������ҹ��е�á�
��·�� 7 ����Ѫ������ ��������¤�� ��;�С��ʻ⤵���� �����š����� ��зع���������� ��о������� ������оط���ʹ� � �Թᴹᶺ����������� �ѹ��ɰҹ��� ��� �������
��·�� 8 ����ʳ��� ��о���ص����� �����˹�Ҥ�� ������оط���ʹ� � �Թᴹ����ó���� ��觻Ѩ�غѹ��� �����㹤Һ��ط��Թչ �� ���� �� ��� ��� �繵�
��·�� 9 �����Թ���� (���ʾ�������ȡ����Ҫ) ��������¤�� ��;����ԯ���� ����ط������ ����������� ��о���ѷ������� ������оط���ʹ� � �ѧ�ҷ�ջ ��Ѫ���¢ͧ��������ҹ����µ���� ��ѵ��������ѧ�ҷ�ջ �Ѩ�غѹ ��� ���������ѧ��
วิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระพุทธองค์ในสมัยพุทธกาล ที่ข้าพเจ้าสังเกตุได้ มีดังนี้
๑.รุกเข้าเมืองใหญ่คือแคว้นมคธ โดยปราบชฎิล ๓ พี่น้อง ให้มาเป็นสาวก แล้วจึงธรรมยาตราเข้าเมือง
๒.ให้พระสงฆ์ที่รู้ธรรมวินัยแล้ว จาริกไปทุกทิศทาง เพื่อประกาศคำสอน
๓.ปราบคนสำคัญที่มีอุปนิสัยในเหตุการณ์สำคัญ ๆ
ดังนั้นพุทธบริษัทท่านใดสนใจวิธีไหน พอใจวิธีไหน ก็สามารถเลือกใช้ได้ตามความเหมาะสมครับ
เผยแผ่
คำว่า"เผยแผ่" และเผยแพร่ ดูผิวเผินอาจมีความหมายคล้ายเคียงกัน แต่ในทางพระพุทธศาสนา การใช้คำทั้งสองมีหลักในการใช้...เป็นต้นว่า
พุทธศาสนิกชนทุกคนมีหน้าที่เผยแพร่พระพุทธศาสนาให้กว้างไกลออกไป เพื่อประโยชน์สุขของชาวโลก ความวัฒนาสถาพรของพระพุทธศาสนา และความมั่นคงของชาติไทย ผู้ที่จะทำหน้าที่เผยแพร่ศาสนาได้ดีต้องเป็นผู้รู้ศาสนา และปฏิบัติตนตามหลักธรรมในศาสนาได้โดยสมบูรณ์เป็นนิจ การเผยแพร่ศาสนามีคำที่ใช้อยู่ ๒ คำ คือ คำว่า"เผยแพร่" และ"เผยแผ่" มีผู้อธิบายคำว่า "เผยแพร่"เป็นลักษณะของมิชชันนารี่ คือ มุ่งมั่นจะให้ผู้อื่นยอมรับในศาสนาของตน ซึ่งเป็นลักษณะแห่งการจงใจให้อีกฝ่ายหนึ่งหันมานับถือคำสอนนั้นๆ ส่วนคำว่า เผยแผ่ หมายถึง การประกาศให้ทราบ หากทราบแล้วสนใจจะเป็นพุทธศาสนิกชน ก็ไม่เป็นที่รังเกียจการเผยแผ่เป็นศัพท์ที่มีลักษณะอะลุ่มอล่วย และแสดงถึงการมีใจกว้าง ไม่ผูกมัดผู้อื่นด้วยความคิดของตนเอง หรือศาสนาของตน ในการเผยแพร่หรือเผยแผ่พระพุทธศาสนา ถ้ากระทำโดยคฤหัสถ์ นิยมใช้คำว่า เผยแพร่ แต่ถ้าเป็นหน้าที่ของพระภิกษุสามเณรหรือพระสงฆ์ จะใช้คำว่า เผยแผ่...เช่น "พระพุทธศาสนาแพร่หลายมาจนถึงทุกวันนี้ ก็เพราะพระสาวกได้ช่วยกันเผยแผ่พระพุทธศาสนา ถ้าขาดการเผยแผ่แล้ว พระพุทธศาสนาจะไม่แพร่หลายมาจนถึงทุกวันนี้"
การเทศนาสั่งสอนประชาชนเป็นการเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่พระสงฆ์ และคณะสงฆ์ถือเป็นกิจการพระศาสนาที่สำคัญที่สุด จุดหมายของการศึกษาเล่าเรียนปริยัติธรรมประการหนึ่ง คือ ความรู้ความสามารถ ในการที่จะนำพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าไปสู่ประชาชน หรือเรียกว่าการเผยแผ่นี้ พระภิกษุที่เทศน์เก่งเทศน์ดีจะได้รับยกย่องมาก ปัจจุบันมีบางวัด จัดการสอนวาทศิลป์ในหลักสูตรการศึกษาของพระภิกษุสามเณร ก็เป็นการส่งเสริม พระภิกษุสามเณรให้มีความสามารถในการเผยแผ่
มีผู้สันทัดกรณีอธิบายว่าแนวทางการเผยแผ่ให้ถึงจุดหมายของการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ผู้เผยแผ่จะต้องเทศนา หรือบรรยายไปตามลำดับชั้น คือ ยกหัวข้อธรรมะที่เหมาะสมกับผู้ฟังในสังคมนั้นๆ ขึ้นเป็นหลักในการบรรยาย บรรยายขยายความของหัวข้อนั้นให้กว้างขวางแจ่มแจ้งให้เป็นที่เข้าใจของผู้ฟัง รวบรวมความที่บรรยายแล้วมาย่อเอาเฉพาะความที่สำคัญ เพื่อทบทวนความทรงจำของผู้ฟัง คือการสรุปข้อความที่บรรยาย
การบรรยายความของหัวข้อต้องบรรยายตามลำดับขั้นทั้ง ๓ คือ ให้ผู้ฟังได้เรียนรู้ให้เข้าใจ ให้ผู้ฟังถือปฏิบัติคือ ทำตามได้ ผลที่ผู้รับจะได้รับคือทำตาม เปรียบเทียบเหมือนการบอกยารักษาโรค การเผยแผ่หรือการแสดงธรรมดังกล่าวนี้ เป็นการดำเนินการตาม "หลักในการแสดงธรรมของพระพุทธเจ้า ๓ ประการ"
๑. ทรงแสดงธรรม เพื่อให้ผู้ฟังรู้ยิ่ง เห็นจริงในสิ่งที่บุคคลนั้นๆ ควรรู้ควรเห็น
๒. ทรงแสดงธรรมมีเหตุมีผล ที่ผู้ฟังแต่ละคนอาจไตร่ตรองพิจารณาเห็นแล้ว เห็นจริงได้
๓. ทรงแสดงธรรมเป็นอัศจรรย์ คือ ผู้ปฏิบัติตามธรรมแล้ว จะได้รับผลตามควรแก่การปฏิบัติของเขามากบ้าง น้อยบ้าง
การใช้คำว่า "เผยแผ่"และ "เผยแพร่"ในทางพระพุทธศาสนาเป็นเรื่องสำคัญไม่น้อย หากใช้ได้ถูกหลักก็นับว่าเป็นประโยชน์ ไม่เสียหายอะไรที่ทำความเข้าใจกับคำเหล่านี้
//www1.onab.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=2614:2010-04-02-16-18-47&catid=96:2009-09-19-10-13-59&Itemid=326